رابطه کیفیت زندگی و رضایت شغلی با شادکامی معلمان

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه کیفیت زندگی و رضایت شغلی با شادکامی معلمان بود. جامعه آماری آن را کلیه معلمان زن و مرد شاغل در آموزش و پرورش شهر پاوه در سال تحصیلی94-1393 تشکیل داد. حجم نمونه عبارت بود از 100 نفر معلم (50 نفر زن و 50 نفرمرد) بود که به صورت تصادفی از جامعه انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش عبارت بودند از: الف) پرسشنامه کوتاه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی، ب) پرسشنامه رضایت شغلی و ج) پرسشنامه شادکامی آکسفورد. برای تحلیل داده ها از آزمون های کلموگروف - اسمیرنوف، آزمون ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چندگانه استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان داد که بین کیفیت زندگی و رضایت شغلی با شادکامی معلمان زن و مرد ‏رابطه مثبت و معناداری وجود ‏دارد. همچنین یافته ها نشان داد که بین زنان و مردان معلم از لحاظ متغیرهای مورد بررسی به صورت کلی تفاوتی وجود نداشت، اما به صورت جزیی در مولفه هایی تفاوت هایی مشاهده شد. بر اساس یافته های به دست آمده می توان نتیجه گرفت که با استفاده از متغیر های کیفیت زندگی و رضایت شغلی شادکامی را پیش بینی نمود.