بررسی تطبیقی سیر تحول شعر محمود درویش و قیصر امین پور

ادبیات تطبیقی نوعی جهان بینی ادبی است که از مرزهای ملی، زبانی، جغرافیایی و فرهنگی فراتر می رود و ادبیات را پدیده ای جهانی می انگارد که جوهره ی انسانی آن در کلیه فرهنگ ها یکسان است. ادبیات فارسی و عربی از دیرباز، ارتباط و تعامل بسیاری با هم داشته اند؛ این ارتباط با پیشرفت تمدن و فرهنگ در دوره معاصر بیش از پیشاهمیت یافته است. نگارنده در این پژوهش بر آن است تا با بهره گیری از ادبیات تطبیقی به مقایسه و تطبیق شعر و اندیشه ی دو شاعر معاصر از ادبیات فارسی و عربی، یعنی قیصر امین پور و محمود درویش که از مشارب هنری و فرهنگی یکسانی بهره مند شده اند، بپردازد. محمود درویش و قیصر امین پور دو شاعر مقاومت فلسطین وایران، در زمینه شعر و اندیشه و تحولات آن، مراحل مشابهی را گذرانده اند و به خصوص در اشعار پایانی حیاتشان، دارای مضامین نزدیک به هم هستند که حاصل تکامل اندیشه آن هاست.سیر تحول اندیشه ی این دو شخصیت از شاعر مقاومت و وطن به شاعر صلح و انسانیت و سپس بازگشت به خویشتن، درون گرایی و پرداختن به تأملات فلسفی و هستی شناسی، موضوع قابل توجهی است که در این پایان نامه به آن پرداخته شده است. نگارنده در ابتدا ادبیات تطبیقی را مورد بررسی قرار داده سپس به زندگی و معرفی آثار دو شاعر پرداخته است. در فصل بعد، مضامین و درون مایه های شعری آن دو را بررسی نموده و در پایان به شیوه ی توصیفی و تحلیلی به بررسی تطبیقی سیر تحول شعر و اندیشه ی دو شاعر پرداخته است.