مقایسه ی اثر تمرین در شرایط خودتنظیم و آزمونگرتنظیم (تمرین ثابت، تمرین متغیر) بر اکتساب، یادداری و انتقال شوت بسکتبال

این پژ‍وهش با هدف مقایسه اثر تمرین خودتنظیم و آزمونگر تنظیم بر اکتساب، یادداری و انتقال مهارت شوت بسکتبال اجرا شد. شرکت کنندگان شامل 50 نفر دختر نوجوان بسکتبالیست مبتدی واقع در دامنه سنی 16 تا 18سال بوده که به صورت تصادفی به 5 گروه 10 نفره به قرار زیر تقسیم شدند: گروه خودتنظیم، گروه تمرین ثابت، گروه تمرین متغیر مسدود، گروه تمرین متغیرتصادفی، گروه کنترل بودند. گروه های آزمایش مطابق با دستورالعمل هایشان، 200 کوشش تمرینی را طی 4 جلسه تمرین که هر جلسه شامل 5 بلوک 10 کوششی پرتاب آزاد بسکتبال بود تکمیل کردند . افراد 10 کوشش را در قالب دو بلوک 5 کوششی قبل و بعد از تمرین به عنوان پیش آزمون و اکتساب و 48 ساعت بعد به عنوان آزمون یادداری و انتقال تکمیل کردند. پس از اطمینان از توزیع طبیعی داده ها توسط آزمون کلموگروف اسمیرونوف ، از آزمون آنالیز واریانس 5×4 و همچنین از آزمون t همبسته جهت بررسی درون گروهی و از آزمون تعقیبی توکی جهت بررسی بین گروهی استفاده شد. نتایج حاکی از آن بود که در مرحله اکتساب همه گروه های آزمایشی از پیش آزمون تا اکتساب پیشرفت معناداری داشتند( 05/0 p?). مقایسه های بین گروهی نشان داد که گروه تمرین ثابت در مرحله اکتساب به طور معنی داری( 05/0p? ) بهتر از سایر گروه ها بود. اما در مرحله یادداری و انتقال بهترین نتایج متعلق به گروه تمرین خودتنظیم بود (05/0p?). گروه متغیر تصادفی نیز بهتر از سایر گروه ها بود(05/0p?). با عنایت به اینکه در مرحله یادداری و انتقال گروه تمرین خود تنظیم از گروه های آزمونگر تنظیم بهتر عمل کردند، پیشنهاد می کنیم که مربیان و معلمان تربیت بدنی با پیشرفت شاگردان در طراحی جلسات تمرین از شیوه تمرین خودتنظیم نیز استفاده کنند. واژگان کلیدی: تمرین خودتنظیم، تمرین آزمونگر تنظیم،تمرین ثابت ، تمرین متغیر مسدود ، تمرین متغیر تصادفی ، بسکتبال