اثر افت ناشی از هم خونی بر زنده مانی گوساله ها و تلیسه های نژاد هلشتاین در گله های گاو شیری

مرگ ومیر در گله های گاو شیری نه تنها با زیان اقتصادی ، بلکه با آسایش و سلامت حیوانات مرتبط می باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثر هم خونی بر میزان زنده مانی گوساله و تلیسه هلشتاین در استان اصفهان با استفاده از اطلاعات ثبت شده توسط تعاونی وحدت با همکاری مرکز اصلاح نژاد کشور بین سال های 1392 – 1367 بود. شجره ی مورد استفاده در این تحقیق شامل 134537 راس حیوان بود. سال پایه برای جمعیت شجره سال 1357 در نظر گرفته شد. بعد از ویرایش اطلاعات اولیه تعداد 54104 رکورد از 34 گله مربوط به سال های 1377 تا 1392 مورد بررسی قرار گرفت. میانگین ضریب هم خونی در گله های مورد مطالعه 15/2 محاسبه شد. در داده های مورد مطالعه 63/57 درصد از حیوانات هم خون بودند (0f?) و متوسط ضریب هم خونی در آن ها 37/3 بدست آمد. هفت دوره ی سنی شامل 1 تا 30 روزگی ، 31 تا 90 روزگی ، 91 تا 180 روزگی ، 181 تا 360 روزگی ، 361 تا 760 روزگی ، 1 تا 360 روزگی و 1 تا 720 روزگی مورد بررسی قرار گرفتند . فراوانی مرگ ومیر در دوره های سنی مذکور به ترتیب ، 17/2 ، 42/3 ، 98/1 ، 55/2 ، 17/4 ، 20/8 ، 20/12 درصد بدست آمد. عوامل بسیار زیادی ممکن است میزان مرگ ومیر گوساله ها گاو شیری را تحت تاثیر قرار دهد. در این مطالعه هم خونی در تمام مراحل زندگی تلیسه اثر نامطلوب بر مرگ ومیر داشته است. با توجه به اینکه مرگ ومیر در کل دوره برابر با 20/12 درصد ، افزایش 49/0 درصد مرگ ومیر با افزایش هر 1 درصد هم خونی نشان دهنده ی اثر نسبتا زیاد هم خونی بر میزان مرگ و میر گوساله های نژاد هلشتاین است. افت ناشی از هم خونی برای هر کدام از بازه های زمانی اول تا هفتم به ترتیب 8/12 ، 5/6 ، 4/5 ، 5/8 ، 8/13 ، 2/15 و 8/18 درصد بدست آمد. افت ناشی از هم خونی در شکم زایش های مختلف اثرات متفاوتی بر روی زنده مانی گوساله های متولد شده دارد ، بیشترین افت ناشی از هم خونی را می توان در تلیسه ها مشاهده کرد .