بررسی اثربخشی آموزش ایماگو به مادران دارای سبک فرزندپروری مستبدانه و سهل گیرانه

چکیده پژوهش حاضر بر آن شد به بررسی اثربخشی آموزش فنون و مفاهیم رویکرد تصویرسازی ارتباطی بر مادران دارای سبک فرزندپروری مستبدانه و سهل گیرانه بپردازد. روش این پژوهش شبه آزمایشی بود و از طرح پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل استفاده شد. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه ی سبک ها و ابعاد فرزندپروری رابینسون (همراه اطلاعات دموگرافیک) است که در مرحله پیش آزمون و پس آزمون توسط آزمودنی ها تکمیل گردید و پس از دو ماه به منظور پیگیری هر دو گروه مجددا پرسشنامه ی مربوطه را تکمیل نمودند. پس از تکمیل پیش آزمون، گروه مداخله در هشت جلسه دو ساعته آموزش فنون و مفاهیم درمان تصویرسازی ارتباطی شرکت کردند. داده ها با روش تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان داد که گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترل، افزایش معناداری را در به کارگیری سبک فرزندپروری مقتدرانه و کاهش در به کار بردن سبک فرزندپروری مستبدانه و سهل گیرانه نشان دادند. هم چنین نتایج پیگیری پس از دو ماه نشان دهنده ی این بود که گذشت زمان موجب بازگشت مادران به فرزندپروری ناکارآمدشان نشده و سبک فرزندپروری مقتدرانه را حفظ کردند. بنابراین، می توان درمان تصویرسازی ارتباطی را به عنوان روش موثری برای افزایش سبک مقتدرانه ی مادران در نظر گرفت و از آن در مراکز آموزشی و مشاوره استفاده کرد. واژه های کلیدی: فرزندپروری، سبک فرزندپروری مستبدانه، سبک فرزندپروری سهل گیرانه، سبک فرزندپروری مقتدرانه، رویکرد تصویرسازی ارتباطی.