بهینه سازی معماری شبکه های حس گر

تلاش های علمی در چند دهه اخیر منجر به تولید تجهیزات کوچکی با قابلیت حس کردن پدیده های فیزیکی و تبدیل آن به سیگنال الکتریکی شده است. تکنولوژی شبکه های حس گر با کاربردهای آغازین در امور نظامی هم اکنون طیف وسیعی از حوزه های مختلف همچون کشاورزی، محیط زیست، امور عمرانی، صنعتی، تجارت، اتوماسیون منازل، بهداشت و درمان تا حمل و نقل و ترافیک شهری را پوشش می دهد. در این پژوهش، مجموعه ای از مسائل در زمینه تعیین معماری شبکه های حس گر از دو نوع: 1) فقط با ارتباطات بی سیم و 2) ترکیبی از ارتباطات بی سیم و سیمی طرح شده و مورد بررسی و حل قرار گرفته اند. محدودیت های شبکه های حس گر از جمله محدودیت انرژی و محدوده ارتباطی بی سیم هر گره با هدف نزدیک تر کردن هر چه بیشتر مسائل به واقعیت های محیط کاربرد و چالش های طراحی این شبکه ها در فرضیات مسائل در نظر گرفته شده اند. تکنیک های تحقیق در عملیات برای مدل سازی تمامی مسائل طرح شده در شرایط مختلف استفاده شده اند و مدل ها که از نوع عدد صحیح آمیخته خطی و عدد صحیح آمیخته غیر خطی هستند، ابتدا به زبان مدل سازی gams کد شده و برای حل آنها از حل کننده های "cplex" و "baron" استفاده شده است. یافته های تحقیق مبین تطبیق مسئله و جواب با شرایط واقعی می باشد.