تاثیر هگزافلومورن و اسانس artemisia annua l. روی برخی از پارامترهای زیستی و بیوشیمیایی سوسک برگ خوار نارون xanthogaleroca luteola müll. (col.: chrysomelidae) در شرایط آزمایشگاه

اثر هگزافلومورن و اسانس artemisia annua l. روی برخی از پارامترهای زیستی و بیوشیمیایی سوسک برگ خوار نارون xanthogaleroca luteola müll. (col.: chrysomelidae) در شرایط آزمایشگاهی (دما 2±25 درجه سلسیوس? رطوبت نسبی 10±75 درصد و دوره ی نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی) مورد بررسی قرار گرفت. مقادیر lc10،lc30 و lc50 هگزافلومورون 72 ساعت بعد از تیمار به ترتیب 91/12، 92/22 و 11/34 میلی گرم بر لیتر و مقادیر lc10?lc30 و lc50 اسانس a. annua 48 ساعت بعد از تیمار به ترتیب 65/1، 01/2 و 3/2 درصد تخمین زده شد. تاثیر حشره کش های مورد مطالعه روی طول دوره ی لارو سن سوم نشان داد که با افزایش غلظت هر دو ترکیب طول دوره ی لاروی در مقایسه با شاهد افزایش می یابد. در تیمار lc50اسانس a. annua طول دوره ی شفیرگی در مقایسه با شاهد افزایش و در تیمار lc10 هگزافلومورون تفاوت معنی داری را در مقایسه با شاهد نشان نداد. درصد شفیره شدن در غلظت های lc30 و lc50 هر دو ترکیب در مقایسه با شاهد کاهش معنی داری یافت. هم چنین درصد ظهور و طول عمر افراد بالغ و میزان تخم ریزی حشرات ماده در غلظت lc10 هگزافلومورون و در غلظت های lc30 و lc50 اسانس a. annua به طور معنی داری کاهش یافت. در غلظت های lc30 و lc50 هگزافلومورون هیچ حشره کاملی ظاهر نشد. هم چنین کاربرد غلظت های lc10?lc30 و lc50 هگزافلومورون باعث 63/13،51/18 و 27/27 درصد ناهنجاری های ریخت شناسی شد. به منظور درک صحیح این وقایع? برخی از پارامترهای بیوشیمیایی در لاروهای تیمار شده با غلظت های lc10?lc30 و lc50 هگزافلومورون و اسانس a. annuaبه ترتیب 72 و 48 ساعت بعد از تیمار مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که در مورد هر دو ترکیب میزان کربوهیدرات? پروتئین و گلیکوژن لاروهای تیمار شده کاهش و میزان لیپید افزایش یافت. با اندازه-گیری فعالیت آنزیم های سم زدا ( گلوتاتیون اس- ترانسفراز و استرازهای عمومی) و آنزیم درگیر در ایمنی ( فنل اکسیداز) نتایج نشان داد که فعالیت گلوتاتیون اس- ترانسفراز در لاروهای تیمار شده با هر دو ترکیب به طور معنی داری افزایش یافت. سطح فعالیت آلفا- و بتا- استراز و فنل اکسیداز در لاروهای تیمار شده با اسانس a. annua افزایش یافت. در لاروهای تیمار شده با هگزافلومورون فعالیت آلفا- استراز افزایش و فعالیت بتا- استراز و فنل اکسیداز کاهش معنی داری را نشان داد. هم چنین فعالیت آنزیم های گوارشی (لیپاز? آلفا- و بتا- گلوکوزیداز) تحت تاثیر هر دو ترکیب قرار گرفت. بنابراین نتایج این بررسی نشان داد که ترکیبات مورد مطالعه با کاهش بقا? رشد و نمو و تولید مثل و تاثیر روی ویژگی های بیوشیمیایی سوسک برگ-خوار نارون می توانند جمعیت آن را کاهش و در برنامه مدیریت تلفیقی آفات(ipm) توصیه شوند.