طراحی مدل ریاضی ارزیابی عملکرد کارکنان با رویکرد فازی(مورد مطالعه:شرکت بهاران)

مدیریت عملکرد در سازمان های مختلف از جمله شاخه های مدیریت امروز است که به منظور بهبود عملکرد کارکنان در سازمان مورد توجه قرار گرفته است. ارزشیابی عملکرد، فرایندی است که بهوسیله آن کارکنان در فواصل معینی و بطور رسمی ، مورد ارزیابی قرار میگیرند. در این پژوهش، ابتدا با مطالعات کتابخانهای، برای ارزیابی عمومی و اختصاصی کارکنان شرکت بهاران شاخصهایی به دست آمد. منظور از شاخص های اختصاصی، شاخص هایی است که برای ارزیابی هر یک از چهار گروه فعال در این شرکت استخراج شده است، که شامل گروه آی تی و نرم افزار، مالی و اداری،فروش و بازاریابی و کنترل پروژه می باشد. در ادامه، با استفاده از شرح شغل و وظایف هر یک از این گروههای کاری، دستهای دیگر از شاخصها نیز تدوین گردید. مجموع شاخصهای به دست آمده از ادبیات موضوعی و نیز شرح شغلها، شاخصهای اولیه نامیده شد. در ادامه، شاخصهای اولیه در اختیار خبرگان شرکت قرار گرفت، و پس از مصاحبه با آنها و اعمال نظر این خبرگان، شاخصهای نهایی عمومی و شاخصهای نهایی مخصوص به ارزیابی اعضای این 4 گروه کاری، تدوین و استخراج شد. پس از استخراج شاخصهای نهایی پرسشنامههای مربوط به ارزیابی عمومی و نیز ارزیابی اختصاصی کارکنان طراحی و بین مسئولین مرتبط پخش شد. پس از گردآوری پرسشنامهها و استخراج اطلاعات لازم، از روش تاپسیس فازی و تاپسیس عادی به منظور رتبهبندی کارکنان استفاده شد.درادامه نتایج به دست آمده از این دو روش مقایسه شد و تاپسیس فازی به عنوان روشی بهتر، ملاک کار قرار گرفت. در نهایت کارمندان هر گروه کاری دوبار مورد رتبه بندی قرار گرفتند، یک بار بر اساس شاخص های عمومی و نسبت به تمامی کارکنان سازمان و یک بار بر اساس شاخص های اختصاصی و نسبت به همکاران خود.