بررسی تاثیر مشتق فعالی از خانواده ی کوئینازولین بر روی بیان survivin در دو رده ی سلولی mcf-7 و k562

survivin عضوی از خانواده ی پروتئین های مهار کننده ی آپاپتوز (iap) محسوب می شود که بیان متفاوتی از آن در سلول های نرمال و سرطانی گزارش شده است. افزایش بیان survivin باعث مهار آپاپتوز، افزایش پیشرفت تومور و مقاومت به شیمی درمانی می شود. نقش survivin در بقا و تقسیم سلولی و تفاوت بیان آن در سلول های نرمال و سرطانی، این پروتئین را به یک مارکر تشخیصی و هدف درمانی تبدیل کرده است. امروزه به علت همراهی اکثر روش های درمانی با مشکلاتی از جمله اثرات جانبی و ایجاد مقاومت، تلاش های بسیاری برای یافتن ترکیبات جدید در حال انجام و بررسی است. ترکیباتی که تا حدودی مشکلات روش های درمانی را کاهش داده و دارای اثرات جانبی کمتر و پتانسیل فعالیت بیشتری باشند. اخیراً مشتقات کوینازولین در فعالیت های زیستی مخصوصاً در درمان سرطان مورد توجه قرار گرفته است. کوینازولین ها ترکیبات هتروسیکلیک محسوب می-شوند که از دو حلقه ی آروماتیک شش ضلعی شامل یک حلقه بنزن و یک حلقه پیریمیدین تشکیل شده اند. در این مطالعه فعالیت مشتق فعالی از خانواده کوئینازولین با نام 4t-qtc بر روی بیان survivin در دو رده ی سلولی k562 وmcf-7 مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور این دو رده ی سلولی با ترکیب مورد نظر در غلظت های مشخص تیمار شد و میزان بیان پروتئین survivin نسبت به سلول های کنترل با استفاده از روش وسترن بلات مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاصل کاهش بیان survivin را در این دو رده ی سلولی پس از تیمار نسبت به سلول های کنترل در یک رفتار وابسته به زمان و غلظت نشان داده است. از آنجایی که مهار بیان این پروتئین باعث مهار رشد، القای آپاپتوز و افزایش حساسیت به شیمی درمانی می شود این ترکیب می تواند به عنوان یک کاندید برای انجام مطالعات بیشتر مورد استفاده قرار گیرد.