بررسی رابطه ی سبک های هویت و سبک های اسنادی با اهمالکاری تحصیلی در دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد در سال تحصیلی 92-93

هدف از اجرای این پژوهش بررسی رابطه بین سبک های هویت و سبک های اسنادی با اهمالکاری تحصیلی در بین دانشجویان دانشگاه فردوسی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان این دانشگاه بود که از طریق روش نمونه گیری سهمیه ای بدون توجه به سهمیه، تعداد 400 دانشجو از 4 دانشکده به صورت اتفاقی دردسترس انتخاب شدند. پرسشنامه های اجرا شده در این پژوهش، مقیاس سبک های اسناد، مقیاس سبک های هویت برزونسکی و پرسشنامه سنجش اهمالکاری بود. پس از کسب مجوزهای لازم و اجرای پرسشنامه ها، نتایج مورد تحلیل آماری قرار گرفتند. یافته ها نشان دهنده تأیید شدن فرضیه پژوهشگر مبنی بر پیش بینی اهمالکاری توسط سبک های هویت تنها در مورد سردرگم/اجتنابی و در زمبنه سبک های اسناد تنها در مورد سبک اسناد بیرونی بود. همچنین یافته های دیگر نشان دادند فرضیه پژوهشگر مبنی بر وجود ارتباط معنادار بین دانشجویان دختر و پسر در سبک های اسنادی تأیید شد. فرضیه پژوهشگر مبنی بر تفاوت معنادار بین دانشجویان دختر و پسر در میزان اهمالکاری نیز تأیید شد. اما فرضیه مبنی بر تفاوت دانشجویان دختر و پسر در سبک های هویت معنادار نشد. یافته های بدست آمده نشان دهنده این هستند که در بررسی اهمالکاری علاوه بر پیش آیندهایی مانند سبک هویت و سبک های اسنادی، بایستی مواردی مانند جنسیت نیز مورد توجه قرار گیرد. بنابراین با توجه به نتایج این پژوهش می توان برای کاهش میزان اهمالکاری به بهبود سبک های اسناد و هویت در افراد توجه ویژه ای داشت.