تاثیر یک دوره تمرینات نوروفیدبک و تصویر سازی حرکتی بر تعادل سالمندان

مقدمه: از آنجایی که حفظ تعادل یکی ازشاخص‏های تعیین استقلال افراد سالمند به شمار می‏رود، بررسی و تشخیص عوامل موثر بر آن از موضوعاتی است که مورد توجه محققان قرارگرفته است. هدف مطالعه حاضر تاثیر تمرینات نوروفیدبک و تصویرسازی حرکتی بر تعادل سالمندان بود. روش تحقیق: 24نفر از سالمندان ساکن شهرمشهد با دامنه سنی 82-60 سال به صورت نمونه در دسترس، انتخاب شدند و سپس به سه گروه 8 نفری به صورت تصادفی جایگزین گردیدند. این تحقیق ازنوع کاربردی و باروش نیمه تجربی که شامل طرح پیش آزمون- پس آزمون با دوگروه تجربی و یک گروه کنترل بود، به اجرا درآمد. آزمودنی‏های دوگروه تجربی به مدت 8جلسه درتمرینات مربوط به خود (گروه تجربی1، تمرین نوروفیدبک وگروه تجربی2، تمرین تصویر سازی حرکتی) شرکت نمودند، اما گروه کنترل هیچ گونه تمرینی انجام نداد. دراین تحقیق جهت اندازه گیری تعادل ایستای سالمندان ازآزمون تعادلی لک لک (ایستادن برروی یک پا) وجهت اندازه گیری تعادل پویای سالمندان از آزمون ثبات قامتی بادستگاه بایودکس، استفاده شد. پس ازاتمام جلسات تمرین از هریک از گروه‏ها پس آزمون که مشابه با مرحله پیش آزمون بود به عمل آمد. جهت تجزیه و تحلیل داده‏ها به دلیل عدم وجود شرایط آمار پارامتریک از آزمون غیرپارامتریک استفاده شد. نتایج: نتایج نشان داد که تمرین نوروفیدبک موجب بهبود معنی دار تعادل ایستا و پویای سالمندان مورد نظرگردید. همچنین تمرین تصویرسازی حرکتی نیز باعث بهبود معنی‏دار تعادل پویای سالمندان شد ولی علی رغم تاثیرمثبت برتعادل ایستا، این افزایش از نظرآماری معنادار نبود. نتیجه گیری: هیچ تفاوت معنی داری بین دو نوع تمرین نوروفیدبک و تصویر سازی حرکتی در بهبود تعادل ایستا و پویای سالمندان مشاهده نشد.