رابطه باورهای غیرمنطقی، خودتنظیمی و تعلل ورزی با فرسودگی تحصیلی در دانش آموزان

هدف از انجام این پژوهش تعیین بررسی رابطه باورهای غیرمنطقی و خودتنظیمی با تعلل ورزی و فرسودگی تحصیلی دانش آموزان سال دوم متوسطه شهرستان سردشت می باشد که با استفاده از روش پژوهش توصیفی - همبستگی انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دوم متوسطه شهر سردشت بود که با استفاده از جدول مورگان 355 نفر تعیین، که به روش تصادفی طبقه ای نسبتی انتخاب شدند. ابزار گردوآوری در این پژوهش فرم کوتاه پرسشنامه ی خود- تنظیمی (ssrq) کری و دیگران (2004) پرسشنامه ی باورهای غیرمنطقی اهواز، تعلل ورزی توسط شوازر ، شمایتز و دیهل (2000)، فرسودگی تحصیلی توسط برسو، سالانووا و اسچفلی (2007) داده ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چندگانه تجزیه و تحلیل شدند. در این پژوهش چهار فرضیه تدوین گردید که نتایج بدست آمده نشان داد: بین باورهای غیرمنطقی و فرسودگی تحصیلی دانش آموزان سال دوم متوسطه شهرستان سردشت رابطه مستقیم و معنی داری وجود دارد. بین خودتنظیمی و فرسودگی تحصیلی دانش آموزان سال دوم متوسطه شهرستان سردشت رابطه معکوس و معنی داری وجود دارد. بین تعلل ورزی و فرسودگی تحصیلی دانش آموزان سال دوم متوسطه شهرستان سردشت رابطه مستقیم و معنی داری وجود دارد. باورهای غیرمنطقی، خودتنظیمی و تعلل ورزی تبیین کننده مناسبی برای فرسودگی تحصیلی دانش آموزان سال دوم متوسطه شهرستان سردشت هستند.