رابطه ی ابعاد تفکر و یادگیری خودتنظیمی با عملکرد تحصیلی دانشجویان دانشگاه علمی-کاربردی استان هرمزگان

این تحقیق با هدف بررسی رابطه ی ابعاد تفکر و یادگیری خودتنظیمی با عملکرد تحصیلی دانشجویان دانشگاه علمی-کاربردی هرمزگان انجام شد. پژوهش حاضر در زمره ی تحقیقات توصیفی از نوع همبستگی قرار می گیرد. کلیه دانشجویان دانشگاه علمی-کاربردی استان هرمزگان به تعداد 14702 نفر تشکیل دهنده جامعه آماری پژوهش بودند. از این تعداد 8790 نفر مرد و 5912 نفر زن بودند. روش نمونه گیری به شیوه ی تصادفی از نوع تصادفی طبقه ای بود. جهت تعیین حجم نمونه نیز از فرمول کوکران استفاده گردید. که حجم نمونه 373 نفر به دست آمد. با توجه به نامتناسب بودن نسبت مرد به زن در جامعه این نسبت در نمونه نیز رعایت گردید. که 223 مرد و 150 زن به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند و به پرسشنامه-های پژوهش پاسخ دادند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه تفکر کالیفرنیا فرم ب و پرسشنامه یادگیری خود تنظیمی بوفارد استفاده شد. و همچنین معدل دانشجویان نیز به منظور متغیر عملکرد تحصیلی به کار برده شده است. روش تجزیه و تحلیل آماری این پژوهش با استفاده از آزمون تحلیل رگرسیون و ضریب همبستگی پیرسون بود. که برای این منظور نرام افزار spss نسخه 18 به کار برده شد. نتایج نشان داد که بین ابعاد تفکر و عملکرد تحصیلی همبستگی مثبت و معنادار وجود دارد و ابعاد تفکر عملکرد تحصیلی را پیش بینی می کند. بین یادگیری خود تنظیمی و عملکرد تحصیلی نیز رابطه وجود داشت و یادگیری خودتنظیمی عملکرد تحصیلی را پیش بینی نمود. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون چندمتغیری نشان داد یادگیری خودتنظیمی و ابعاد تفکر به طور همزمان 20 درصد از واریانس عملکرد تحصیلی را پیش بینی می کنند که سهم یادگیری خودتنظیمی در پیش بینی بیشتر بود. بنابراین می توان نتیجه گرفت دانشجویانی که ابعاد تفکر و یادگیری خودتنظیمی بهتری دارند عملکرد تحصیلی شان بهتر است.