مطالعه تطبیقی ویژگی های بازارهای گردشگری زیارتی سنتی با جدید مشهد(نمونه بازار رضا و چهارراه آزاد شهر)

وقتی نام بازار را بر زبان می آوریم در ذهن مردم تصویر مکانی مملو از مغازه و راهروهای مسقف نقش می بندد. این تصویر، شکل فیزیکی همان بازار سنتی است که در سال های متمادی، نقش و جایگاهی مختص به خود داشته و با یک مرحله از توسعه کشور در گذشته وابستگی دارد. اما در حال حاضر، بازار در ذهن نسل جدید تصویری متفاوت با آنچه در اذهان پیشینیان بوده، دارد. شاید به دست آوردن تحلیلی مناسب از تحولات اقتصادی که بازار سرمنشاء آن بوده و درک عوامل ایجاد این تحولات بتواند به فهم بهتر ما از ساز و کارهای اقتصاد امروزکمک کند. آنچه بازار سنتی را به بازار مدرن پیوند می دهد و وجه مشترک این دو محسوب می شود، مبادله داوطلبانه و آزاد است. کلانشهر مشهد دارای بخشهای مختلف تجاری و گردشگری می باشد. تعدادی از این بخشها عمدتاً به اجتماعات محلی و شهروندان مشهدی اختصاص یافته مانند بخش تجاری احمدآباد، خیابان دانشگاه،آزادشهر، چهارراه دانش و پاساژ بلور و .... و تعداد دیگری مانند بازار رضای، 17 شهریور، خیابان طبرسی، خیابان نواب صفوی، مصلی و سرای امین و ... به گردشگران اختصاص دارد و تعدادی نیز مشترک بین گردشگران و زائران و ساکنین محلی مانند زیست خاور، پروما، سپاد ، جنت، طلاب و ... می باشد. روش گردآوری اطلاعات در این تحقیق به صورت کتابخانه ای و میدانی می باشد در این تحقیق تعداد 384 نفر به صورت تصادفی از جامعه آماری ما که گردشگران و مراجعه کنندگان به این بازارها را شامل میشوند به عنوان نمونه انتخاب شده اند در این تحقیق با نظر سنجی از خود گردشگران علت گرایش آنها به سمت بازارهای سنتی را جویا شدیم. نتایج کار حاصل از این است بازارهای سنتی به دلیل موقعیت مکانی و تنوع و ساختار معماری که دارند برای گردشگران نسبت به بازارهای لوکس و مدرن جذاب تر می باشند. در ننیجه گردشگران از انها عمده خرید های خود را انجام می دهند.