شناسایی ساختارهای زمین شناسی با استفاده از روش الکترومغناطیسی اسلینگرام

روش اسلینگرام یکی از روشهای شناخته شده در ژئوفیزیک و زیرمجموعه روشهای الکترومغناطیسی است. در این روش از دو پیچه ای افقی استفاده می شود، یک پیچه ی گیرنده و یک پیچه ی فرستنده. با عبور جریان متناوب از پیچه ی فرستنده، امواج الکترومغناطیسی تولید میشود که این امواج دارای مولفه های الکتریکی و مغناطیسی هستند، ولی در اکتشاف به روش اسلینگرام فقط مولفه مغناطیسی به کار می آید. مولفه مغناطیسی میدان الکترومغناطیسی در زمین نفوذ میکند و در رساناهای زیر زمین جریان الکتریکی القاء میکند. این جریان الکتریکی به نوبه خود یک میدان مغناطیسی ثانویه تولید میکند و پیچه ی گیرنده، نسبت میدان ثانویه تولید شده در توده رسانای زیر زمین به میدان اولیه تولید شده در فرستنده را اندازه میگیرد. با مقایسه داده های اندازه گیری شده در نقاط مختلف یک ناحیه میتوان تغییرات رسانایی در زیر آن ناحیه را تشخیص داد. در این روش عموماً از چندین فرکانس استفاده می شود وامواج الکترومغناطیس با فرکانسهای مختلف هر یک تا عمق خاصی از زمین را مورد کاوش قرار میدهد، بنابراین می توان با اندازه گیری در بیش از یک فرکانس اطلاعات کامل-تری از زمین در زیر ایستگاههای اندازه گیری بدست آورد. از آنجا که اکثر ذخایر معدنی مدفون در زیر سطح زمین به وسیله یک روبار پوشیده شده اند،کشف این ذخایر به خواصی که آنها را از محیط اطراف متمایز میکند بستگی دارد. از سوی دیگر چون نیاز به تماس گیرنده با زمین نداریم و در حقیقت اندازه گیری ها از طریق القاء الکترومغناطیسی صورت می گیرد ، سرعت اندازه گیری ها بسیار بالا خواهد بود . به همین دلیل شناسایی محل هایی که در آنجا توده های رسانا وجود دارند به سرعت انجام می گیرد که این امر اهمیت زیادی در بحث اکتشافات ژئوفیزیکی دارد و از مزیتهای این روش محسوب می شود. بنابراین، این روش اکتشافی بیشتر برای تعیین محل و گستردگی تودهای رسانا کاربرد دارد. هدفِ این پایان نامه، بررسی رفتار پروفیل های اسلینگرام شکل های مختلف، به خصوص ورقه ی رسانا است که از داده های بدست آمده از طریق نرم-افزار emplate و همچنین استفاده از روابط نظری مربوط به ورقه ی رسانا استفاده شده است.