راهها ی بهبود جایگاه آمار جنایی در نظام قضائی ایران

جرمشناسی به عنوان دانشی میان رشته ای با علت شناسی پدیده مجرمانه دست کم از دو جنبه پیشگیری از جرم (مبارزه با علل اجتماعی ،شخصی و علل وضعی بزهکاری )وپیشگیری از تکرار جرم(از گذر بزهکاران در چارچوب عدالت کیفری ) از دو قرن اخیر در مقام سامان بخشی اجتماعی بو ده است جر مشناسی می خواهد در مقابل حاکمیت حقوق کیفری محض که به جرم به عنوان یک واقعیت انتزاعی نگاه می کند ، واقعیت اجتماعی –انسانی جرم را مطرح کند ،آمار جنایی یکی از وسایل این تحول است.آمار علمی است که به بررسی شیوه های گردآوری ،پردازش ،تحلیل ،خلاصه سازی و نتیجه گیری از داده ها به منظو ر استخراج دانش ، می پردازد بدون اطلاعات وآمار صحیح ومطمئن ،امکان برنامه ریزی ،تدوین ،اجرا و ارزیابی وجود ندارد و پیشبرد امور بدون برنامه ریزی نه امکان پذیر است و نه موفق، پیشگیری مستلزم برنامه ریزی و برنامه ریزی مستلزم استفاده از آمار جنایی دقیق است .آمار جنایی تنها شامل آن دسته از اطلاعات که در فرایند کیفری از مرحله کشف وگزارش از سوی ضابطان یا مقامات صلاحیت دار تا صدور رای مبنی بر برائت ومحکومیت و سرانجام اعمال ضمانت کیفری ،تولید وگردآوری و پردازش می شوند نمی باشد آمار جنایی مجموعه بسیار بزرگی از کلیه داده ها و اطلاعات از زمان فراهم آمدن مقدمات جرم ،انحراف یا آسیب های اجتماعی تا دستیابی به نتیجه آن است بی شک گردآوری این حجم ا ز اطلاعات کاری بسیار پیچیده و نیاز به برنامه ریزی دقیق دارد بنابراین لزوم طراحی یک نظام آمار عدالت کیفری در کشور از ضروریات است. در این پایان نامه بر آنیم تا مفاهیم آمار جنایی و سیرتکامل اجرایی ودانشی آن،اهمیت و کاربردهای آن را در جرمشناسی وطراحی سیاست جنایی بیان نموده ، سپس با بیان جایگاه آمار جنایی در ایران به بررسی موانع و مشکلات بر سر راه این دانش نوبنیاد پرداخته و راههایی دستیابی به آمار جنایی مطلوب و معتبر را بررسی کنیم .