ارزیابی p-median و توسعه عدم قطعیت در آن به منظور بهینه سازی مکان خدمات حمل و نقل عمومی درون شهری

امروزه طرح تخصیص مکان یا مکان¬های مناسب برای ارایه¬ی یک یا چند فعالیت خاص در سطح شهر، جزء مراحل مهم طرح¬های اجرایی به شمار می¬رود. بهینه¬سازی موقعیت¬هایی جهت استقرار مراکز ارایه خدمات در سطح یک شهر، نه تنها کمک بزرگی به شهروندان جهت دسترسی راحت و سریع به این خدمات می¬نماید، بلکه بار ترافیکی ناشی از سفرهای عمومی درون شهری را نیز کاهش می¬دهد. طرح ایجاد مرکز خدماتی جدید، اغلب فرآیندی زمان¬بر و پر هزینه است. لذا پیش از آنکه مرکز خدماتی تاسیس شود، لازم است که مکان¬های مناسب ارزیابی شده و قابلیت¬ها و ویژگی¬های هر مرکز بررسی گردند. از موثرترین راه¬های برآورد میزان مناسب بودن مکان یک مرکز خدماتی، اندازه¬گیری میانگین مسافت پیموده شده توسط نقاط تقاضا، برای رسیدن به محل مرکز خدماتی است. هرچه میانگین فاصله سفر افزایش یابد، دسترسی مرکز خدماتی و در نتیجه کارآیی مکان تعیین شده برای مرکز خدماتی نیز کاهش خواهد یافت. در این راستا مدل p-median از پرکاربردترین روش¬های تخصیص تسهیلات مکانی با هدف اختصاص مکان مناسب برای تعداد p مرکز جهت ارایه خدمات، معرفی شده است به طوری که مجموع فواصل وزن دار لازم جهت انتقال خدمات به مراکز تقاضا حداقل شود. لذا فرض بر آنست که تمامی مراکز تنها یک نوع خدمت را ارایه نموده و به منظور دریافت خدمات، نقاط تقاضا به نزدیکترین مرکز خدماتی مراجعه می¬کنند. در این راستا، به منظور بالا بردن میزان دقت در مسایل مکان¬یابی، استفاده از سیستم اطلاعات مکانی ضروری می¬باشد. در این پایان¬نامه،¬ ابتدا عوامل و معیارهای مختلفی که بر عملکرد تسهیلات موثرند مورد بحث قرار گرفته و در محیط¬های خدماتی برخی مدل¬ها و روش¬های¬ تخصیص ¬تسهیلات به¬ همراه نقاط قوت و ضعف هر یک، معرفی می¬گردند. نظریه¬ی فازی بسیاری از مفاهیم، متغیرها و سیستم¬های مبهم و نادقیق را مدل¬سازی نموده و زمینه را برای استدلال، کنترل و تصمیم¬گیری در شرایط عدم قطعیت فراهم می¬آورد. در پایان توسعه مکان¬یابی تسهیلات در سیستم اطلاعات مکانی به کمک p-median fuzzy تشریح می¬گردد.