مطالعه فنی- اقتصادی حذف آمونیاک از پساب پتروشیمی خراسان توسط تماس دهنده غشایی و مقایسه آن با روش موجود

آمونیاک یکی از آلاینده های رایج در پساب های شهری و صنعتی به شمار می آید. وجود آمونیاک در آب ، مشکلات متنوعی ایجاد می کند به همین خاطر حذف آمونیاک از پساب ها امری ضروری به نظر می رسد و در این بین پتروشیمی ها به عنوان یکی از منابع اصلی تولید پساب آمونیاکی با غلظت بالا به شمار می آیند. در مطالعه حاضر حذف آمونیاک از پساب پتروشیمی خراسان توسط فرایند تماس دهنده غشایی مورد بررسی آزمایشگاهی، مدل سازی و اقتصادی قرار گرفت و فرایند تماس دهنده غشایی و برج عاری ساز موجود در پتروشیمی خراسان از نظر فنی-اقتصادی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آزمایشگاهی نشان داد شدت جریان پایین خوراک، دمای بالای خوراک و عبور خوراک آمونیاکی از داخل الیاف باعث افزایش درصد حذف آمونیاک می گردد. مدل سازی فرایند تماس دهنده غشایی در چهار حالت مختلف (عبور پساب از داخل الیاف و سمت پوسته [همراه افت دما و بدون افت دما]) انجام شد که مدل عبور پساب از داخل الیاف (همراه افت دما و بدون افت دما) مطابقت مناسبی با داده های آزمایشگاهی نشان داد. بررسی های عملکردی نشان دادند، سامانه برج عاری ساز موجود در پتروشیمی، به علت نواقص موجود در طراحی، امکان دستیابی به کارایی مناسب در حذف آمونیاک را ندارد. از طرف دیگر در بین طراحی های مختلف سامانه تماس دهنده غشایی، حالت دما بالا به همراه جریان برگشتی فاز دریافت کننده، بهترین عملکرد را از نظر درصد حذف آمونیاک، میزان اسید مصرفی و تولید محصول جانبی داراست. در بخش نتایج اقتصادی، هزینه تصفیه پساب برای حالت های مختلف برآورد شد. به عنوان نمونه، هزینه تصفیه پساب با شدت جریان m3/h2/5 در دمای ºc40، 5/96 دلار به ازای هر متر مکعب پساب، محاسبه شد. از طرف دیگر نتایج نشان داد که در فرایند تماس دهنده غشایی سهم قابل ملاحظه ای (بیش از %70) از هزینه تصفیه پساب متعلق به هزینه مواد شیمیایی مورد استفاده در فرایند است. در نهایت برای یک حالت خاص، هزینه تصفیه پساب توسط تماس دهنده غشایی و برج عاری ساز تعیین شد که اختلاف قابل توجهی با یکدیگر نداشتند.