نیازمندی های پروتئین دورگه ماهی ماش ماده و ماهی سفید نر (♂aspius aspius ♀ × rutilus frisii)؛ اثر سطوح مختلف پروتئین بر شاخص های رشد، بیوشیمیایی و هماتولوژیک

مطالعه حاضر جهت تعیین نیازمندی پروتئین ماهی دورگه ماش ماده (aspius aspius ♀) و ماهی سفید نر (rutilus frisii ♂) و بررسی اثرات سطوح مختلف پروتئین جیره بر شاخص¬های رشد، ترکیبات بیوشیمیایی لاشه و شاخص¬های هماتولوژیک این ماهی طراحی شد. در این آزمایش تاثیر شش جیره حاوی سطوح مختلف پروتئین (28، 32، 36، 40، 44 و 48 درصد) و سطح انرژی یکسان به مدت 60 روز در سه تکرار بر روی این ماهی مورد بررسی قرار گرفت. 252 قطعه ماهی جوان با میانگین وزنی 0/72 ± 28/5 گرم ازنظر وضعیت سلامت ظاهری بررسی و پس از 14 روز سازگاری با شرایط آزمایش در 18 حوضچه گرد بتونی با حجم آبگیری 400 لیتر توزیع گردید. تغذیه ماهی ها سه بار در روز تا حد سیری انجام پذیرفت. نتایج نشان داد پروتئین جیره به صورت معنی¬داری بر کارایی غذا، کارایی پروتئین، افزایش وزن، وزن نهایی، نرخ رشد ویژه و فاکتور وضعیت تاثیرگذار است (0/05 > p)؛ با افزایش پروتئین جیره تا 36 درصد این شاخص¬ها به صورت معنی¬داری افزایش یافت. پروتئین و خاکستر لاشه تحت تاثیر پروتئین جیره قرار گرفتند (0/05 >p )؛ به طوری که پروتئین لاشه با افزایش پروتئین جیره تا 36 درصد افزایش و در تیمارهای تغذیه شده با جیره حاوی 48 درصد پروتئین به صورت معنی¬داری کاهش یافت. پس از اتمام دوره 60 روزه آزمایش تغذیه ای، پارامترهای هماتولوژیک از جمله تعداد گلبول های قرمز، گلبول های سفید، غلظت هموگلوبین، میزان هماتوکریت، mcv، mchc، نوتروفیل، ائوزینوفیل، لنفوسیت و منوسیت بررسی شد. نتایج حاصله نشان داد این پارامترها تحت تاثیر پروتئین جیره قرار نگرفت (0/05 p). نتایج مربوط به شاخص های بیوشیمیایی پلاسما نشان داد که پروتئین جیره تفاوت معنی داری در سطوح چربی کل، تری گلیسرید، کلسترول و پروتئین کل پلاسما ایجاد نکرد (0/05 <p ). به¬طورکلی نیازمندی پروتئین این دورگه با استفاده از اطلاعات به دست آمده و مدل رگرسیون خط شکسته، بین 37 تا 38 درصد برآورد شد. بنابراین جیره حاوی 37 درصد پروتئین به عنوان یک جیره اقتصادی حاوی پروتئین کافی و مناسب برای رشد بهینه ماهی دورگه جوان ماش و سفید در شرایط آزمایشی مورد بررسی توصیه می شود.