نقش پیش بین تاب آوری و خودکارآمدی در موفقیت ورزشی دروازه بان های فوتبال

امروزه بدون آگاهی و شناخت از خصوصیات روانی افراد، امکان دسترسی به موفقیت غیر ممکن است. مهارت های روانی، اجزای اصلی و اثبات شده اجرای پیوسته در سطوح بالای رقابت به شمار می روند. احساس خودکارآمدی و تاب آوری از مهارت های مهم روانی می باشند. هدف از تحقیق حاضر تعیین نقش پیش بین تاب آوری و خودکارآمدی در موفقیت ورزشی دروازه بان های فوتبال می باشد.روش تحقیق از نوع توصیفی- پیمایشی می باشد. جامعه آماری این تحقیق را دروازه بان های مرد و زن ایرانی شاغل در تمام لیگ های باشگاه های فوتبال در رده بزرگسالان، در محدوده زمانی 1392-1393 تشکیل می- دهند که مشتمل بر 360 نفر می باشد و از بین آن ها 65 نفربصورت تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده هاپرسشنامه های؛ خودکارآمدی ورزشی (بشارت، 1387) با اعتبار 93%، پرسشنامه محقق ساخته خودکارآمدی تخصصی با اعتبار 87%، پرسشنامه موفقیت ورزشی (بشارت و همکاران، 1381) با اعتبار 97% و پرسشنامه تاب آوری (کانر و دیویدسون، 2003) بود. نتایج آزمون کلموگروف اسمیرنوف نشان داد متغیرهای تحقیق داری توزیع نرمال هستند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارspss و به روش تحلیل رگرسیون خطی انجام گرفت. نتایج نشان داد که تاب آوری می تواند 12% از واریانس موفقیت ورزشی دروازه بان ها را بصورت معنادار تبیین نماید (003/0=p و 359/0) اما خودکارآمدی نمی تواند واریانس موفقیت ورزشی دروازه بان ها را بصورت معنادار تبیین نماید. بر اساس یافته های این تحقیق می توان نتیجه گرفت که سازه تاب آوری می تواند تغییرات مربوط به موفقیت ورزشی دروازه بان ها را پیش بینی نماید اما سازه خودکارآمدی قادر به پیش بینی تغییرات مربوط به موفقیت ورزشی دروازه بان هانمی باشد.