آسیب شناسی نظام دورکاری در دانشگاه علوم پزشکی شاهرود و شناسایی عوامل حیاتی موفقیت آن

دورکاری باعث افزایش بهره وری و تعادل بین کار و زندگی می شود.عوامل متعددی درموفقیت دورکاری نقش دارند. حمایت مدیران، ساختار مشاغل، درک و پذیرش کارکنان،تجهیزات و فناوری اطلاعات و فرهنگ سازمانی. این عوامل به موفقیت دورکاری کمک می کنند.هدف از این پژوهش آسیب شناسی نظام دوکاری در دانشگاه علوم پزشکی شاهرود و شناسایی عوامل حیاتی موفقیت آن است.جامعه آماری در این پژوهش 345 نفر از کارکنان اداری می باشد. در این تحقیق که به روش پیمایشی و به صورت توصیفی و اکتشافی انجام گرفته است نمونه گیری به روش نمونه گیری در دسترس انجام شده و تعداد 200 پرسشنامه توزیع گردید.179 پرسشنامه جمع آوری شد. پس از جمع آوری اطلاعات از طریق پرسشنامه محقق ساخته دورکاری که مشتمل بر 40 سوال بر مبنای طیف لیکرت و در قالب 5 مولفه درک و پذیرش کارکنان، حمایت مدیران، فرهنگ سازمانی، ساختار مشاغل و تجهیزات و فناوری اطلاعات می باشد، داده ها به کمک نرم افزار spss18 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند.روایی پرسشنامه قبلاً مورد سنجش و تأیید قرار گرفته و پایایی نیز به کمک آلفای کرونباخ مورد آزمون و تأیید قرار گرفت. تحلیل داده ها در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی انجام پذیرفت.نتایج این مطالعه نشان داد که در دانشگاه علوم پزشکی شاهرود فرهنگ سازمانی ، ساختار مشاغل و درک و پذیرش کارکنان برای دورکاری مناسب می باشد و حمایت مدیران و تجهیزات و فناوری اطلاعات برای دورکاری مناسب نمی باشد.فرهنگ سازمانی، درک و پذیرش کارکنان، ساختار مشاغل، حمایت مدیران و تجهیزات و فناوری اطلاعات همه به عنوان عوامل حیاتی موفقیت شناسایی شدند.