بررسی اثر نمک روی تعادلات مایع – مایع ( آب + آمین + حلال آلی) به عنوان کاربردی از الکترولیت ها در فرآیند جداسازی

در این کار، اثر نمک و دما روی تعادلات فاز مایع سیستم های (آب + دی اتانول آمین + ایزوبوتانول) و (آب + دی اتانول آمین + سیکلوهگزانول) مورد مطالعه قرار گرفت. داده های تعادلات مایع- مایع نمک های kcl و nacl برای قدرت یونی 5/0 و 0/1 و 5/1 و0/2 مولار و در غیاب نمک ها در دماهای 2/298 و 2/308 کلوین تحت فشار اتمسفر تعیین شدند. کسرهای جرمی اجزا در فاز آبی و آلی با روش های hplc و گراویمتری اندازه گیری شدند. داده های خطوط بست براساس معادلات اوتمر- توبیاس، بچمن، ستچنو و مک دواید همبستگی یافتند. خطی بودن نمودارها سازگاری نتایج را نشان می دهد. نتایج تجربی، همچنین با مدل برهمکنش یونی پیتزر همبستگی یافتند. پارامترهای برهمکنش یونی پیتزر (? و ? ) تعیین شدند. خواص ترمودینامیکی از قبیل ضرایب توزیع، ضرایب فعالیت دی اتانول آمین و فاکتور جداسازی دوحلال انتخاب شده، محاسبه شدند. نتایج نشان می دهد که ضریب توزیع دی اتانول آمین به طور عمومی بالاتر از 1 بوده و با افزایش قدرت یونی نمک افزایش می یابد. همچنین، ضریب فعالیت دی اتانول آمین با بالا رفتن قدرت یونی، افزایش یافته، اما ضریب فعالیت دی اتانول آمین با افزایش دما، کاهش می یابد. بنابراین مشاهده شد که افزودن این نمک ها حلالیت دی اتانول آمین در فاز آبی را کاهش می دهد. همچنین از داده های ضریب توزیع و انتخابگری می توان به این نتیجه دست یافت که جداسازی دی اتانول آمین از آب در حضور نمک از طریق استخراج با سیکلوهگزانول و ایزوبوتانول امکان پذیر است ولی جداسازی توسط حلال سیکلوهگزانول بهینه است.