مدل سازی توزیع مکانی آلاینده اوزن با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی gis و ارتباط آن با پارامترهای هواشناسی

آلودگی هوا از معضلات جوامع شهری می باشد. امروزه صنعتی شدن جوامع و استفاده روزافزون از انرژی باعث افزایش آلودگی هوا شده است. یکی از آلاینده های معیار گزارش شده از سوی سازمان حفاظت محیط زیست امریکا گاز اوزن می باشد. این گاز از جمله آلاینده های ثانویه که تحت تأثیر واکنش های فوتوشیمیایی در حضور گازهای no، no2، nox و ترکیبات آلی فرار در لایه تروپوسفر به وجود می آید. از طرفی دیگر قسمتی از اوزن پایش شده در ایستگاه های سنجش آلودگی هوا شامل اوزن لایه استراتوسفری انتقالی به سطح زمین نیز می باشد. در این تحقیق داده های مربوط به غلظت این آلاینده در سال 2013 از 11 ایستگاه سنجش آلوگی هوا فعال در شهر تهران جمع آوری شده و پس از پردازش داده ها میزان حداکثری آن در هر ایستگاه در یک سال تعیین شده و بر اساس آن نقشه پهنه بندی در gis الگوسازی شده است تا از طریق آن بتوان مناطقی از شهر تهران را که غلظت اوزن بیشتر است، تعیین نمود. برای پهنه بندی در این تحقیق از ماکزیمم غلظت ساعتی اوزن در یک سال استفاده شده تا در نهایت حداکثر غلظت اوزن برای یک ساعت متوالی در سال مورد بررسی، مشخص شود. هم چنین برای بررسی ارتباط اوزن با پارامتر های هواشناسی دما، باد، رطوبت، ابر ناکی و تابش خورشیدی و پیش سازهایش مطالعاتی صورت گرفته و برای این بررسی ایستگاه اقدسیه شهر تهران انتخاب شده است.