بررسی وجود mirna در اینترون های ژن trkc انسانی و تأثیر بیش بیان آن بر ژن های هدف احتمالی

با توجه اهمیت و عملکردهای مهم mirnaها، شناسایی mirnaهای جدید و نقش آن ها ما را در درک بهتر فرایندهای داخل سلولی یاری می کند. بنابراین استفاده از روش هایی که قادر باشد ما را سریعتر به این مهم برساند ضروری است. رویکردهای کامپیوتری بر اساس ویژگی های ساختاری، حفظ شدگی در طول تکامل و همچنین میزان انرژی آزاد ساختارهای پیش بینی شده طراحی شده اند. در این رویکردها از چندین نرم افزار و سایت به موازات هم استفاده می شود تا در نهایت به ساختاری دست یابیم که بیشترین امتیاز را برای واقعی بودن پیش ساز mirna داشته باشد. همچنین با توجه به نقش های مهم ژن trkc و ویژگی های مهمی که این ژن دارد، از جمله وجود اینترون های بسیار طویل که دربردارنده توالی های حفاظت شده ای است که دارای ویژگی های شبه ساختارهای mirna هستند، احتمال اینکه این ژن میزبان برخی از mirnaهای مهم در سلول باشد دور از انتظار نیست و بررسی و تأئید این ساختارها ضروری است. پس از کشف این mirnaها، بررسی عملکرد آنها در بافت هایی که trkc در آن بیان می شود ضروری است. همچنین از آنجائیکه ژن trkc دارای عملکردهای متناقضی است که هنوز دید مشخصی برای مکانیسم آن وجود ندارد این احتمال وجود دارد که rnaهای غیرکدکننده ای در این امر دخیل باشند. لذا بررسی رابطه فعالیت این mirnaها با فعالیت های متناقض trkc ضروری است.