بررسی رفتار اتصال هیبریدی ورق انتهایی با کاربرد آلیاژ حافظه دار

شکست ترد اتصالات گیردار قاب های خمشی فولادی در زلزله های نورث ریج (1994) و کوبه (1995) موجب گردید تا اتصالات صلب جدیدی معرفی شوند که مشکلات اتصالات سنتی را با عملکرد مناسب خود مرتفع ساخته اما به دلیل ایجاد تغییرشکل های غیرالاستیک و ماندگار در زلزله های شدید، هزینه های تعمیرات را بالا می برند. استفاده از مواد بازگشت پذیر و هوشمندی چون آلیاژهای حافظه دار در این اتصالات می تواند تغییرشکل های ماندگار و نیاز به تعمیرات را تا حدود چشمگیری کاهش دهد. در این تحقیق کاربرد آلیاژ حافظه دار پایه آهنی و با بازیابی کرنش حدود 5% در اتصال صلب ورق انتهایی و با استفاده از نرم افزار ansys به عنوان پیچ و یا ورق در محل تشکیل مفصل پلاستیک بررسی شده است. با حفظ ابعاد اجزای اتصال، عملکرد ورق آلیاژ برتری داشته و اتصال مجهز به آن با حفظ مقاومت خمشی، سختی و شکل پذیری، بازگشت پذیری بیشتر و جذب انرژی کمتری نسبت به اتصال فولادی مشابه دارد. نتایج نشان می دهد اتصال مجهز به ورق آلیاژ حافظه دار با طولی بیشتر از طول تشکیل مفصل پلاستیک در بال های تیر با فراهم ساختن حدود متعادلی از بازگشت پذیری و جذب انرژی، بهینه ترین و اقتصادی ترین اتصال هیبریدی ورق انتهایی سخت شده در میان اتصالات بررسی شده در این تحقیق است.