تحلیل گفتمان نشریات ادبی معاصر در ایران (دهه 80 شمسی)

رسانه های جمعی ابزاری کارآمد در انتقال آرا و اندیشه های نیروهای فکری جامعه به شمار می آیند. جهت گیری این ابزار ارتباط جمعی به سمت جریان های فکری خاص، همواره و به شکلی آشکار در ساختار و محتوای این رسانه ها بروز نمی یابد و دستیابی به آن ، تنها با استفاده از روش هایی امکان پذیر است که با کنار زدن لایه های برون زبانی (متنی) این آثار، ژرف ساخت و لایه های زیرین آن ها را آشکار می سازد. تحلیل گفتمان ادبی نشریه های ادبی نیمه ی دوم دهه ی هشتاد شمسی با استفاده از رویکردهای تحلیل گفتمان انتقادی (به طور ویژه مرحله ی توصیف رویکرد کردار گفتمانی نورمن فرکلاف)، صورت گرفته است. هدف این تحقیق نشان دادن ردپای اندیشه و خط مشی صاحبان فکری نشریه های «شهروند امروز» و «کیهان فرهنگی» در لایه های زیرین گفتمان ادبی این نشریه هاست. این تحقیق نشان می دهد که این نشریه ها در راستای خط مشی اصلی گردانندگان خود، با تکیه بر مولفه های گفتمانی خاص، موضوعات، چهره ها و آثار خاصی را مطرح ساخته و در جدال میان سنت و تجدد، به دسته بندی گفتمانی خاص و متناسب با کلان-گفتمان های سنت گرایی و تجددگرایی موجود در فضای اجتماع پرداخته اند.