شناسایی مکان های ژنی کنترل کننده صفات مختلف آفتابگردان (.helianthus annus l) در سطوح مختلف تنش شوری

تنش شوری به عنوان یکی از عوامل محدود کننده رشد محصول در بسیاری از مناطق به خصوص در مناطق خشک و نیمه خشک جهان می باشد. با توسعه نشانگرهای مولکولی و تجزیه qtl، انتخاب برای صفات کمی و تحمل به تنش های محیطی تسهیل شده است. با توجه به این که سازوکارهای مربوط به جذب، انتقالات یونی و مکانیسم های تحمل به تنش شوری در مراحل مختلف رشد گیاه متفاوت بوده و ژن های مختلفی تحمل به شوری را کنترل می کنند فلذا این مطالعه در سه بخش جداگانه شامل شناسایی جایگاه های ژنی کنترل کننده جوانه زنی و رشد و نمو گیاهچه های لاین های خالص نوترکیب آفتابگردان در پنج سطح مختلف شوری (صفر، 2، 4، 6 و 8 دسی-زیمنس بر متر) در شرایط کنترل شده، شناسایی جایگاه های ژنی کنترل کننده صفات مختلف آگرو-مورفولوژیک و فیزیولوژیک گیاهان بالغ لاین های خالص نوترکیب آفتابگردان در دو سطح شوری (صفر و 6 دسی زیمنس بر متر) در شرایط مزرعه ای، و بررسی تأثیر سطوح مختلف تنش شوری (صفر، 2، 4، 6 و 8 دسی زیمنس بر متر) بر پارامترهای بیوشیمیایی و الگوی الکتروفورزی پروتئین های محلول دو لاین مقاوم و حساس (c86 و c64) انجام گرفت.