مبنای مسئولیت مدنی پزشک با تاکید برقانون جدید مجازات اسلامی و مطالعه تطبیقی با حقوق انگلستان

تا قبل از تصویب قانون مجازات اسلامی مصوب1392، مسئولیت پزشک مبتنی بر یک مسئولیت محض و مطلق بود و این سبب شده بود که گروهی مدعی شوند که با توجه به صراحت قانون مجازات، تعهد پزشک در قبال بیمار از نوع تعهد به نتیجه است؛ اما عدم تطبیق این نظریه با ماهیت تعهد پزشک و انتقادات وارده بر قانون مزبور، سبب شد که قانون¬گذار در اقدامی در خور ستایش، مبنای مسئولیت پزشک را در قانون جدید مجازات اسلامی مصوب 1392، تغییر داده و با مفروض دانستن تقصیر وی، به پزشک این امکان را بدهد که که با اثبات بی تقصیری خود، از مسئولیت رهایی یابد. این قاعده تا حدودی با مبنای اتخاذ شده در سایر نظام¬های حقوقی از جمله انگلستان نیز هماهنگی دارد؛ البته با این تفاوت که تعهدات پزشک در حقوق انگلستان به دو بخش تقسیم می¬شود. یکی تعهد به درمان که مسئولیت پزشک در آن مبتنی بر تقصیر است ودیگری تعهد به ایمنی بیمار که پیشنهاد شده است، بدون احراز تقصیر، پزشک در قبال آن مسئول باشد. با توجه به جدید بودن قانون مجازات اسلامی و تغییری که در مبنای مسئولیت پزشک در این قانون به وجود آمده و از طرفی نیاز جامعه¬ی حقوقی و پزشکی به تعیین مبنای مسئولیت پزشک در قبال خساراتی که از درمان به بیمار وارد می¬شود، انجام پژوهشی جامع در رابطه با این موضوع ضروری به نظر می¬رسد. گردآوری مطالب در پژوهش حاضر به روش اسنادی و با تحلیل متن ، با استناد به کتب و با استخراج و استدراک مآخذ و مطالب، با شرح الفاظ و عبارات دشوار و با نقد نظریات موجود در این زمینه، همراه با بیان جهات اشتراک و افتراق آن¬ها، صورت گرفته است.