بررسی توارث پذیری مقاومت به ویروس کوتولگی زرد جو در گندم

ویروس کوتولگی زرد جو یکی از مهمترین ویــروس های غلات در دنیا می باشد . بـررسی های انجام شده بیانگر پراکنش ویروس کوتولگی زرد جو (bydvs) در کشور و غالب بـــودن bydv-pav می بـــاشد. شته r. padi قادر است ویروس pav را با راندمان بالاتری نــــسبت به s.avenae منتقل کند . اطلاعات کاملی از تنوع ژنتیکی این ویروس در دست نمی باشد . کنترل شیمیایی برای ویروس کوتولگی زرد جو موثر نیست . استفاده از کالتیوارهای مقاوم یک استراتژی موثـــرو اقتصادی برای کنترلbydvs می بـــاشد. در این آزمایش ازیک لاین مقاوم برای تعیین وراثت پذیری استفاده شد. این لاین مقاوم با رقم حساس الونــد تلاقی داده شدند. مرحله گیاهچه ای والدین، f1 ، f2 ، bcs و bcr آلوده شدند و ارزیابی بــرای واکنش بهbydv و در شرایط گلخانه ای انـــجام شد واز مقیاس 2-0 استفاده شد. جهت رد یـــابی ویــروس در نمونه های گندم از آزمون (elisa) enzyme-link immunosorbent assay استفاده شد. تـــوارث پذیری مقاومت بـه ویروس bydv از لحاظ کمی و کیفی بررسی شد ونسبت های مندلی نشان داد که یک ژن اصلی در کنترل ایـن مقاومت موثر است . تجزیه میانگین نـــسل ها نشان داد که یک ژن اصلی و تـــعدادی ژن فرعی در کنترل مقاومت نقش دارد. تجزیه میانگین نسل ها نـــشان داد که اثرات اپیستازی در کنترل ژن موثر نیست و وراثت پذیری این ژن در این لاین بالا است. واژه های کلیدی: گندم، اثرات اپیستازی، تجزیه میانگین نسل ها و bydv