تأثیر حیات ذهنی شهر اردبیل در شکل گیری روحیه فردگرایی شهروندان اردبیل

هدف اصلی این پژوهش بررسی تأثیر حیات ذهنی شهر اردبیل بر شکل گیری روحیه فردگرایی شهروندان اردبیل است. در پردازش مبانی نظری نگارنده از نظریه های کنش وبر و پارسنز، نظریه فردی شدن اولریش بک و آلبرت شر استفاده و درنهایت نظریه کلان شهر و حیات ذهنی جورج زیمل به عنوان مبنای نظری کار در نظر گرفته شد. روش انجام پژوهش، پیمایشی با ابزار پرسشنامه است. جامعه آماری کلیه شهروندان 16 سال به بالای اردبیل است که به وسیله مراجعه به منازل شهروندان، داده ها گردآوری شده است. از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای و سهمیه ای استفاده شده و پس از بررسی اعتبار و روایی پرسشنامه، با روش پیمایشی اطلاعات لازم جمع آوری و مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. مهم ترین نتایج این پژوهش بر اساس نتایج پردازش داده های گردآوری شده نشان می دهد که بین متغیرهای حیات ذهنی شهر اردبیل با شاخص های (عقلانیت، حسابگری، خویشتن داری و رضایت از شهر) و شکل گیری روحیه فردگرایی شهروندان اردبیل رابطه معنی داری وجود دارد. همچنین یافته های پژوهش بیانگر این است که بین متغیرهای شبکه روابط اجتماعی افراد، میزان خلوت شخصی افراد و شکل گیری روحیه فردگرایی شهروندان رابطه معنی داری وجود دارد.