طراحی و تبیین الگوی کارت امتیازی متوازن مبتنی بر اکوسیستم کسب و کار (esc) (مطالعه موردی صنعت بانکداری در ایران)

امروزه با عبور از اقتصاد سنتی به اقتصاد نوآوری، مدیریت استراتژیک نیازمند طرز فکری جدید و دیدگاهی تعاملی است و این دیدگاه در مفهوم «اکوسیستم کسب وکار» تجلی می یابد. اکوسیستم کسب وکار شبکه ای است از بازیگران مختلف که موفقیت و بقای آن ها به یکدیگر وابسته است. این مفهوم بیان می کند سازمان ها نه به صورت بازیگران مجزا، بلکه باید به صورت جزئی از یک اکوسیستم درنظر گرفته شوند و در تدوین استراتژی های آنها باید به تعامل بازیگران اکوسیستم کسب وکار نیز توجه شود. این تحقیق با درنظر گرفتن تعامل با سایر بازیگران اکوسیستم کسب وکار به تبیین الگوی کارت امتیازی متوازن مبتنی بر اکوسیستم کسب وکار در نظام بانکداری ایران پرداخته است. روش تحقیق این پژوهش از نوع ترکیبی(کیفی-کمی) است. جامعه آماری این تحقیق، نظام بانکداری و نمونه آماری آن خبرگان نظام بانکی کشور است و از تکنیک گلوله برفی برای تعیین خبرگان استفاده شده است. ابتدا در فاز کیفی، مولفه های هریک از ابعاد کارت امتیازی از طریق مصاحبه عمیق و سوالات باز شناسایی شده است. سپس در فاز کمی، این مولفه ها از طریق پرسشنامه توسط خبرگان مورد تأیید قرار گرفته اند و رابطه بین منظر اکوسیستم کسب وکار و چهار منظر کارت امتیازی متوازن تعیین شده است. برای برآورد ضریب اعتبار ابزار پژوهش حاضر، از روش آلفای کرونباخ و برای برآورد و تأیید مدل از تحلیل عاملی تأییدی استفاده شده است. از نتایج مهم این تحقیق می توان به شناسایی مولفه های منظر اکوسیستم کسب وکار و تأثیر آن بر چهار منظر کارت امتیازی متوازن در نظام بانکداری کشور نام برد که جزو نوآوری این تحقیق نیز به شمار می آید.