بررسی خطر آتش سوزی جنگل با استفاده از شاخص های مبتنی بر پارامترهای اقلیمی (مطالعه موردی: استان مازندران)

آتش¬سوزی همواره به عنوان یکی ازاجزای اصلی اکوسیستم¬های طبیعی مطرح¬ می¬باشد.آتش-سوزی¬های کنترل نشده که معمولاً درفصول تابستان وپاییزاتفاق می¬افتند،هرساله خسارات زیادی رابه اکوسیتم¬های مرتعی وجنگلی وارد می¬سازند.ازجمله خسارات وارده می¬توان به کاهش ظرفیت گرمایی ویژه،افزایش اختلاف دمای شب وروز،کاهش تنوع زیستی¬¬¬گونه¬های سازگارشده باشرایط منطقه،تشدید آلودگی هوا،کاهش گیرش گردوغباروکاهش نفوذآب درخاک اشاره کرد.طبق بررسی-های انجام شده،تغییردراقلیم می¬تواند سبب تغییردرروند وقوع آتش¬سوزی درعرصه¬های طبیعی شود.تغییراقلیم که ممکن است همراه باکاهش رطوبت وبارندگی وافزایش دما باشد،می¬تواند شرایط را برای بروز آتش¬سوزی فراهم نماید.بدین سبب،آمادگی شرایط برای شروع وگسترش آتش¬سوزی بستگی به شرایط مختلف هواشناسی دارد وبه همین دلیل می¬توان با استفاده ازهمین عوامل،پیش بینی وقوع آتش رابا مدل¬ها وشاخص¬های گوناگون انجام داد.به این منظور،دراین تحقیق به بررسی ارتباط شاخص اقلیمی آنگستروم و مک آرتور باخطرآتش¬سوزی جنگل به ترتیب درسطح چهارایستگاه رامسر،نوشهر،قائمشهر،بابلسر و رامسر،نوشهر،قائمشهر و آمل در طی بازه¬ی زمانی 2010-1984و2010-2002 دراستان مازندران پرداخته شد.بابررسی پیش بینی خطرآتش¬سوزی جنگلتوسط شاخص¬های مورد نظر،این نتیجه به دست آمده است که افزایش دما و کاهش رطوبت و بارندگی از مهمترین عوامل اقلیمی موثر در وقوع آتش¬سوزی¬ها در منطقه مورد مطالعه می¬باشدکه با توجه به این عوامل،تعداد و سطح آتش¬سوزی¬ها در سال¬های اخیر نسبت به سال¬های قبل افزایش یافته است.علاوه براین،همچنین نتایج نشان دادکه در شاخص مک آرتور به دلیل دخیل بودن پارامترهای اقلیمی بیشتر درآن،در مقایسه با شاخص آنگستروم،از دقت بالاتری برای پیش بینی احتمال وقوع آتش¬سوزی در منطقه مورد مطالعه برخوردار است و استفاده از این شاخص در منطقه مورد مطالعه نتیجه بهتری را می¬دهد.