اثرات تنش خشکی و سطوح کمپوست بر ویژگی های کمی و کیفی گاوزبان

به منظور بررسی اثرات تنش خشکی و سطوح کمپوست بر ویژگی های کمی و کیفی گاوزبان آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار درپژوهشکده کشاورزی دانشگاه زابل(سدسیستان) اجرا گردید. تیمارها شامل سطوح آبیاری (تنش خشکی):1- شاهد (عدم تنش) با دور آبیاری هر5 روز یکبار2- تنش ملایم خشکی با دور آبیاری هر8 روز ?- تنش شدید خشکی با دور آبیاری 11 روز به عنوان عامل اصلی و مصرف کمپوست شامل شاهد (بدون مصرف کود)، 10، 20 و 30 تن کمپوست در هکتار به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند.نتایج نشان داد که با اعمال تنش کم¬آبی، از ارتفاع بوته کاسته شد. بیشترین میانگین ارتفاع بوته در بدون تنش و کمترین آن مربوط به اعمال تنش کم آبی شدید بود. مصرف 30تن کمپوست بیشترین تاثیر را بر ارتفاع بوته (44/16 سانتی متر) داشت. بیشترین تعداد برگ مربوط به سطح بدون تنش و کاربرد30 تن کمپوست بود. در سطوح تنش با افزایش کاربرد کمپوست بر میزان کلروفیل افزوده شد. بیشترین عملکرد خشک کل بوته از شرایط بدون تنش و کاربرد 30 تن کمپوست به میزان 8969 کیلوگرم در هکتار بدست آمد. بطور کلی با افزایش تنش خشکی از میزان عملکرد کاسته ولی با افزایش میزان کمپوست کاربردی در سطوح تنش عملکرد کاهش کمتری نشان داد. در مجموع جهت تولید عملکرد خشک در منطقه زابل، آبیاری کامل و کاربرد30 تن در هکتار کمپوست مناسب به نظر می رسد.