تأثیر آزادسازی قیمت حامل های انرژی بر سطح اشتغال در ایران

در ابتدا برای بررسی پایایی متغیرهای الگو، از آزمون دیکی فولر تعمیم یافته استفاده شده است و نتایج حاکی از آن می باشد که تمامی متغیرهای تحقیق در سطح، پایا نیستند و بنابراین باید از تفاضل گیری متغیرها استفاده نمود. با استفاده از آزمون های هم جمعی به هم انباشتگی متغیرهای تحقیق پرداخته شده و در مرحله بعد با استفاده از تکنیک رویکرد خود بازگشتی با وقفه های توزیعی (ardl) مدل تحقیق، تخمین زده شده است. برای بررسی رابطه بلند مدت میان متغیرهای الگو، به تخمین بلند مدت متغیرها در قالب روش ardl پرداخته شده و همچنین از آزمون هایecm نیز در این تحقیق استفاده شد که نتایج تمامی آزمون های ذکر شده به تأیید فرضیه اصلی تحقیق مبنی بر تأثیر منفی و معنی دار آزادسازی قیمت حامل های انرژی بر سطح اشتغال در ایران تأکید داشته و فرضیه اصلی تحقیق اثبات شده است. بدین معنی که با توجه به پایین بودن سطح تکنولوژی مصرف و تولید انرژی در کشور ما، استفاده از سیاست های قیمت گذاری زمینه برای مصرف بهینه انرژی (مطابق با آنچه در کشورهای توسعه یافته اتفاق می افتد) را فراهم نمی سازد، لذا پیشنهاد می گردد اثر نامطلوبی که پس از اجرای سیاست آزادسازی قیمت حامل های انرژی ایجاد می شود، خنثی شود به نحوی که پرداخت یارانه به منظور انجام تحقیقات وسیع در خصوص چگونگی بهبود مصرف و تولید انرژی و رفع مشکلات موجود در تکنولوژی تولید در دستور کار دولت قرار گیرد. طبق پیش بینی دولت آقای احمدی نژاد: آزادسازی قیمت ها از حاملهای انرژی آغاز گردید تا زمینه برای بهبود مصرف انرژی فراهم گردد ولی همانگونه که در نتیجه تحقیق حاضرمشاهده شد، نتیجه مطابق با پیش بینی ها و انتظارات حاصل نگردید که علت اصلی آن را (همانگونه که سابق بر این توضیح داده شد) می توان ضعف تکنولوژی تولید و مصرف انرژی دانست. لذا چنانچه 30 درصد درآمد حاصل از اجرای یارانه ها به تغییر ساختار و بهبود تکنولوژی مصرف و تولید واحد های تولیدی کشور تخصیص یابد (همانگونه که در قوانین پیش بینی شده بود)، می توان انتظار داشت تا اجرای سیاست های آزادسازی قیمت برای حامل های انرژی، ما را به نتایج مورد انتظار و مطلوب برساند.