استقرار و پرآوری شاخساره های زغال اخته (cornus mas l.) و ارزیابی تنوع ژنوتیپ های منطقه کلیبر

زغال اخته با نام علمی cornus mas l. یکی از 40 گونه جنس cornus از خانواده cornacea می¬باشد. تکثیر از طریق بذر و گزینش توسط انسان در طول زمان تنوع ژنتیکی زیادی در درختان به وجود آورده است. مطالعه و ارزیابی تنوع ژنتیکی در زغال¬اخته به جهت انجام کارهای اصلاحی از اهمیت بالایی برخوردار است. در این پژوهش تنوع صفات مورفوپومولوژیکی 14 ژنوتیپ زغال¬اخته و تنوع ژنتیکی 30 ژنوتیپ زغال¬اخته از درختان باغ¬های منطقه کلیبر و با استفاده از صفات فیزیکوشیمیایی میوه و نشانگر scot ، مورد ارزیابی قرار گرفت. با توجه به نتایج ارزیابی تنوع ژنتیکی مبنی بر تنوع بالا، عدم تشابه ارقام با نام محلی یکسان و نتایج صفات اندازه-گیری شده، ژنوتیپ¬های برتر از لحاظ صفات شناسایی گردیدند. سپس استقرار و پرآوری برخی از ژنوتیپ¬ها با استفاده از کشت درون¬شیشه¬ای که بخشی از مراحل ریزازدیادی می¬باشد انجام شد. بهترین ریزنمونه، از گره¬های یک تا سه شاخساره¬های سال جاری و اواخر فصل تابستان، بهترین زمان نمونه¬گیری جهت ریزازدیادی با کمترین آلودگی و محیط wpmتغییر یافته، محیط کشت مناسب جهت استقرار و پرآوری گیاه زغال اخته در این آزمایش به¬دست آمد. استفاده از کیتوسان در غلظت 30 میلی¬گرم بر لیتر در محیط کشت برای شاخه¬زایی به طور معنی¬داری دارای اثرات مثبت ارزیابی شد.