بررسی اسلام‎پذیری ایرانیان در عصر اموی (41-132 ق) (بررسی موردی: نقش حجاج بن یوسف ثقفی)

بررسی اندیشه سیاسی خوارج در دوره امویان (132-41 .ق)

جنبش خوارج نماینده روح سرپیچی و تعصبهای قبیله ای و ناسازگاریهای تاریخی که در تیره ها و در قبایل عرب ریشه دارد نشان میدهد؛ و به همین جهت تأثیر آن بر اندیشه سیاسی این گروه در دوره امویان می باشد، که موجب شورشهای بسیاری در حکومت امویان بود. البته این شورشها موفقیت و پیروزی برای خوارج ایجاد نمی نمود ولی به کلیه نواحی اسلامی بسط پیدا کرد. از نظر سیاسی خوارج، امویان را خلفای واقعی نمی شمردند و غاصب و...

ادله قرآنی و روایی ذریه بودن امام حسین (ع) بر پایه مناظره یحیی بن یعمر با حجاج بن یوسف

بررسی جایگاه اداری اهل‌ذمه در عصر اموی مطالعه موردی؛ اهل‌ذمه عراق و شام

به قدرت رسیدن امویان در شام زمینه­ای فراهم نمود تا آنان به عنوان خلفای مسلمانان روابط خود را با اهل ذمه که بخش اعظمی از ساکنان شام را تشکیل می­دادند، توسعه دهند. ساکنین شام که تا قبل از فتح اسلامی تحت تابعیت دولت روم بودند، اکنون باید پذیرای حاکمیت جدید مسلمانان باشند. بنابراین در این شرایط اهل ذمه باید موقعیت اجتماعی و اداری که در زمان تسلط رومیان داشتند را هم‌چنان حفظ می­کردند، از طرفی خلفای ...

دولت اموی؛ تعصب قبیله‌ای و مصلحت حکومتی

امویان از سال 41 تا 132 بر تمام جهان اسلام مقتدرانه حکومت کردند اگر مدت زمان محدودی شورش ابن زبیر، عاصی شدن عبدالرحمن بن محمد بن اشعث و یا قیام حارث بن سریج این اقتدار را کم­رنگ نمود، در نهایت آنان موفق به سرکوب این جریانهای مخالف شدند در قیام ابومسلم و نهضت عباسی شرایط متفاوت بود دولت اموی غیر از طرز مقابله با نهضت و قیام عباسی در مقابله با جریانهای خطرساز و جدی مدبرانه عمل می­نمود و تعصب قبیل...

بررسی تاریخی بخارا و سمرقند از ورود مسلمین تا پایان‌ عهد امویان(41 – 132 ه.ق)

پس از ورود اعراب مسلمان به خراسان و سکونت قبایل مختلف عرب در این سرزمین، آنان برای اولین بار با سرزمین های آن سوی جیحون و یا به قول خودشان ماوراءالنهر آشنا گردیدند. حاکمان عرب خراسان از این زمان به بعد، هر از گاهی به شهرهای بخارا و سمرقند لشکر می­کشیدند و پس از گرفتن غنایمی چند، خیلی سریع به خراسان باز می­گشتند. اما این سیاست در زمان عبدالملک خلیفه اموی و عامل او در عراق یعنی حجاج بن یوسف تغییر...

جشن‌های ایرانی در دورة اول عباسی (132- 232 ق)

یکی از مظاهر تمدن نزد هر ملتی، جشن‌هاست. ایرانیان در دوران باستان، جشن‌های دینی متعددی داشتند. با فراگیری اسلام در میان ایرانیان، برخی از جشن‌های گذشته فراموش شد و بعضی به حیات خود ادامه داد. عباسیان که به‌شدت متأثر از فرهنگ ایرانی بودند در کنار اعیاد اسلامی به جشن‌های گذشتة ایرانیان مانند مهرگان و نوروز نیز توجه داشتند. تأثیر خلافت عباسی از ‌آداب‌الملوک ایرانی و نفوذ خاندان‌های معروف ایرانی چو...