تأثیر فاکتور رشد شبه انسولینی-1 بر تکثیر سلول های بنیادی اسپرماتوگونی بره در محیط آزمایشگاه

اسپرم¬زایی، فرآیندی بسیار پیچیده و تنظیم شده است که طی آن، سلول¬های زایای بنیادی، به اسپرماتوزوآ تبدیل می-شوند. این سلول¬های بنیادی که سلول¬های بنیادی اسپرماتوگونی نامیده می¬شوند، طی سال¬های اخیر مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته¬اند. این سلول¬ها در تولید و تکثیر حیوانات تراریخته، همچنین در بهبود بازده تولید مثلی گله¬های گاو و گوسفند و... اهمیت دارند. هدف از این مطالعه تأثیر فاکتور رشد شبه انسولین-1 بر تکثیر سلول-های بنیادی اسپرماتوگونی بره در محیط آزمایشگاه بود. جداسازی سلول¬های اسپرماتوگونی از بیضه گوسفند نابالغ به روش هضم دو مرحله¬ای انجام شد. سلول¬های اسپرماتوگونی در محیط کشت dmem کشت داده شد و به تیمارهای 1، 2 و 3 به ترتیب 10، 4 و 100 نانوگرم بر میلی¬لیتر فاکتور رشد شبه انسولین افزوده شد و به گروه شاهد فاکتور رشد شبه انسولین افزوده نشد. ارزیابی و شمارش کلونی¬ها در روزهای 4، 7 و 10 پس از کشت انجام شد. برای شناسایی سلول¬های اسپرماتوگونی از رنگ¬آمیزی ایمونوسیتوشیمی علیه آنتی¬ژن pgp9.5 انجام شد. داده¬ها با آزمون آماری one way anova و آزمون تکمیلی دانکن و tukey آنالیز شدند. در این بررسی مشاهده شد که، تعداد کلونی¬های سلول¬های اسپرماتوگونی در تیمار 2 نسبت به تیمار 1 و گروه شاهد، در روزهای 4، 7 و 10 کشت، به طور معنی داری (p<0.05) بیشتر بود. همچنین تعداد کلونی¬های تیمار 3 در روز¬های 4، 7 و 10 نسبت به هر سه گروه قبلی به طور معنی¬داری (p<0.05) بیشتر بود. مساحت کلونی¬های تیمار 3 در روز 10 نسبت به دیگر گروه¬ها به طور معنی¬داری (p<0.05) بیشتر بود. همچنین مساحت کلونی¬های تیمار3 در روز 7 و تیمار2 در روز 10 با دیگر گروه¬ها اختلاف معنی¬داری(p<0.05) داشت. سلول¬های بنیادی اسپرماتوگونی آنتی¬ژن pgp9.5 را بیان کردند. بنابراین برای کشت سلول¬های بنیادی اسپرماتوگونی در شرایط آزمایشگاه، افزودن فاکتور رشد شبه انسولین-1 با مقدار 100 نانوگرم بر میلی¬لیتر پیشنهاد می¬شود.