جداسازی و تعیین هویت استرپتوکوکوس های گروه c و d (غیر انتروکوکی) جدا شده از پرندگان ارجاعی به بیمارستان دامپزشکی دانشگاه فردوسی مشهد

هدف این تحقیق مطالعه¬¬ی جداسازیِ استرپتوکوکوس¬های گروهc و d (غیرانتروکوکی) پرندگان (ماکیان، طوطی سبز، دلیجه، سار، عقاب طلایی، کلاغ، مینا، کبوتر، قناری، فنچ آفریقایی، طوطی برزیلی، طوطی استرالیایی، اردک، طوطی کاسکو، کاکاتیل، بلبل هزار دستان، یاکریم، بالابان، قرقاول، کبک) ارجاعی به بیمارستان دامپزشکی دانشگاه فردوسی مشهد و تعیین هویت تا حد گونه به روش تست¬های بیوشیمیایی و همچنین تعیین الگوی مقاومت به انتی بیوتیک¬ها به روش دیسک دیفیوژن در گونه¬های ایزوله شده بود. در این مطالعه 42 ایزوله جداسازی و تعیین هویت گردید که بیشترین گونه به ترتیب استرپتوکوکوس دیس آگالاکتیه 76%، سپس استرپتوکوکوس گالولیتیکوس5/9%، استرپتوکوکوس¬زواپیدمیکوس 7%، استرپتوکوکوس موتانس 5/4%، استرپتوکوکوس سوئیس 3% مشخص گردید. که از این 42 ایزوله 5/40% از پرندگان سالم و 5/59% از پرندگان بیمار با علائم اسهال، عدم وزن¬گیری، بی¬حالی و ژولیدگی پرها و عفونت تنفسی که به بیمارستان دامپزشکی مشهد مراجعه نموده، که 3/75% جدایه ها مربوط به نمونه¬های اخذ شده از کلواک و 7/24% از محوطه دهانی بوده است. همچنین در تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیک به روش دیسک دیفیوژن، استرپتوکوکوس¬ها به ترتیب بیشترین مقاومت دارویی به آنتی بیوتیک¬های سفازولین، سفتریاکسون، سفالکسین، فلومکوئین، اکسی تتراسایکلین، استرپتومایسین، تیامولین، تایلوزین، داکسی سیکلین، نئومایسین و بیشترین حساسیت به ترتیب به آنتی بیوتیک¬های آموکسی سیلین، ونکومایسین، پنی سیلین و فلورفنیکول را نشان دادند.