پلی مورفیسم ژن فاکتور رشد اندوتلیال عروقی در سرطان کولورکتال
پایان نامه
- وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه گیلان - دانشکده علوم پایه
- نویسنده هانیه افروغ
- استاد راهنما فرهاد مشایخی حمید سعیدی
- تعداد صفحات: ۱۵ صفحه ی اول
- سال انتشار 1393
چکیده
سرطان کولورکتال (crc) چهارمین عامل مرگ ناشی از سرطان در جهان است . پاتوژنز کارسینومای کولورکتال پیچیده و چند عاملی می باشد و بدیهی است که چندین ژن در مسیرهای ژنتیکی در پیشرفت و توسعه سرطان دخالت دارند. crc از طریق یک سری تغییرات بافتی که هر کدام با یک تغییر ژنتیکی خاص همراه است، ایجاد می شود. از جمله این تغییرات می توان به رگ زایی (angiogenesis) اشاره کرد. آنژیوژنز (رشد رگ های جدید از رگ های موجود)، یک پیش نیاز برای گسترش، رشد و پیشرفت تومورهای بدخیمِ سخت است. فاکتور رشد اندوتلیال عروقی (vegf) به عنوان یک فاکتور رشد اختصاصی و عامل نفوذ پذیری عروق خونی برای سلول های اندوتلیال شناسایی شده و نقش حیاتی در رگ زایی ایفا می کند.vegf به طور اختصاصی به گیرنده های تیروزین کینازیِ vegf، از جمله kdr، flt1 و nrp1 بر روی سلول های اندوتلیال متصل شده و مسیرهای سیگنالینگ داخل سلولی را که شامل ras و mapk می باشد راه اندازی می کند که رگ زایی و نفوذپذیری عروق را سبب می شود. علاوه بر تحریک رگ زایی، vegf ممکن است عملکردهای اتوکرین نیز داشته باشد و با محافظت از سلول های توموری در مقابل اشکال مختلف استرس و آپوپتوز به عنوان یک عامل بقا برای آنها عمل کند. ژن vegf روی کروموزوم 6p12 واقع شده و متشکل از 8 اگزون است که توسط alternative splicing، خانواده ای از پروتئین ها را ایجاد می کند. خانواده vegf شامل vegf/vegfa،vegfb ، vegfc،vegfd ، vegfe ، vegff و plgf می باشد. چندین پلی مورفیسم تک نوکلئوتیدی (snps) در ژن vegf-a مانند 405 g/c , -460 t/c و -2578 c/a شناسایی شده اند که به نظر می رسد فعالیت های عملکردی داشته و در گسترش چندین تومور از جمله crc نقش داشته باشند. هدف از این مطالعات بررسی ارتباط بین پلی مورفیسم -2578 c/a و سرطان کولورکتال در جمعیت استان گیلان بود. بدین منظور در این تحقیق از بیماران معرفی شده توسط پزشک متخصص، نمونه خون تهیه و پرسش نامه تکمیل گردید. dna نمونه ها استخراج شده و کیفیت آن مورد بررسی قرار گرفت. قطعه مورد نظر با استفاده از یک جفت پرایمر اختصاصی طی فرایند pcrتکثیر و با ژل الکتروفورز 5/1% ارزیابی شد. این قطعه با روش pcr-rflp و با استفاده از آنزیم bglii مورد مطالعه قرار گرفت. طی نتایج به دست آمده توزیع ژنوتیپی ژن vegf-a تفاوت معنی داری را بین افراد سالم و بیمار نشان نمی دهد (058/0p: ، فراوانی الل a به ترتیب در افراد بیمار 26/0 و سالم 39/0 ، فراوانی الل c در افراد بیمار 74/0 و سالم 61/0). نتیجه این مطالعه بر عدم ارتباط بین پلی مورفیسم a/c 2578- و احتمال بروز سرطان کولورکتال در جمعیت استان گیلان اشاره دارد. مطالعات بیشتری برای تایید نقش vegf-a در سرطان کولورکتال مورد نیاز است.
منابع مشابه
بررسی پلی مورفیسم Pro198Leu ژن GPX1 به عنوان فاکتور خطر در بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال
زمینه: استرس اکسیداتیو شرایطی است که در آن تعادل بین گونههای اکسیژن فعال (ROS) و آنتیاکسیدانها مختل میشود. گلوتاتیون پراکسیداز 1 (GPX-1)، به عنوان یک آنزیم آنتی اکسیدان ROS را طی یک فرایند متوالی از میان میبرد. یکی از پلیمورفیسمهای عملکردی ژن GPX1، پلیمورفیسم Pro198Leu میباشد. هدف از این مطالعه، ارزیابی ارتباط پلیمورفیسم Pro198Leu ژن GPX-1 با سرطان کولورکتال میباشد. مواد و روشها: د...
متن کاملبررسی ارتباط پلی مورفیسم ژن فاکتور رشد شبه انسولین 1 با سرطان روده بزرگ
زمینه و هدف: فاکتور رشد شبه انسولین 1، نقش مهمی در تقسیم رشد سلولی و مرگ برنامهریزی شده سلول ایفا میکند. پلیمورفیسم در این ژن سطح این هورمون راتغییر می دهد. این تغییر در افزایش خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ مؤثر است. هدف از این مطالعه، ارزیابی میزان شیوع پلیمورفیسم ژن فاکتور رشد شبه انسولین 5742612rs در جامعه ایران و بررسی نقش این پلیمورفیسم در افزایش خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ است. مواد ...
متن کاملبررسی پلی مورفیسم تکرار TAAAA در ژن p53 و ارتباط آن با سرطان کولورکتال
زمینه و هدف: تغییرات ژنتیکی در ژن p53 با تومورزایی بهخصوص تومورهای جامد مانند کولون، ریه و پستان در ارتباط می باشند. تاکنون مطالعه ای در مورد ارتباط تعداد تکرارهای TAAAA واقع در اینترون 1 ژن p53 و سرطان کولورکتال صورت نگرفته است. هدف این پژوهش، بررسی پلی مورفیسم TAAAA واقع در اینترون 1 ژن p53 در بین مبتلایان به سرطان کولورکتال و افراد سالم و ارتباط آن با سرطان کولورکتال می باشد. روش بررسی: در ...
متن کاملبررسی پلی مورفیسم pro۱۹۸leu ژن gpx۱ به عنوان فاکتور خطر در بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال
زمینه: استرس اکسیداتیو شرایطی است که در آن تعادل بین گونه های اکسیژن فعال (ros) و آنتی اکسیدان ها مختل می شود. گلوتاتیون پراکسیداز 1 (gpx-1)، به عنوان یک آنزیم آنتی اکسیدان ros را طی یک فرایند متوالی از میان می برد. یکی از پلی مورفیسم های عملکردی ژن gpx1، پلی مورفیسم pro198leu می باشد. هدف از این مطالعه، ارزیابی ارتباط پلی مورفیسم pro198leu ژن gpx-1 با سرطان کولورکتال می باشد. مواد و روش ها: در...
متن کاملپلی مورفیسم ژن rad51 در بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال
سرطان کولون(crc)سومین سرطان شایع و چهارمین سرطان منجر به مرگ در جهان می باشد. ایجاد تومور در روده بزرگ، یک فرایند پیچیده و چند مرحله ای بوده که تحت تاثیر فاکتور های درونی و بیرونی، از قبیل سن، جنسیت، رژیم، سایر بیماری های مرتبط و شیوه ی زندگی قرار دارد. بیماری ابتدا بصورت یک پولیپ آدنوماتوز بروز میکند و در مرحله بعد منجر به آدنومای پیشرفته، همراه با دیسپلازی شدید و در نهایت منجر به سرطان تهاجمی...
15 صفحه اولبررسی پلی مورفیسم های ژن xrcc1 در سرطان کولورکتال
سرطان روده بزرگ فرآیندی چند ژنی است. ترمیم نادرست dna یکی از عواملی است که باعث آسیب های ژنتیکی می شود، که خود منجر به ایجاد تومور می گردد. مسیر ترمیمی ber در حفظ ثبات ژنوم نقش بسیار حیاتی دارد. پلی مورفیسم ها در ژن های دخیل در ber در واقع تنظیم کننده ظرفیت ترمیم dna هستند و در احتمال ابتلای افراد به سرطان و رشد این بیماری تاثیر می گذارند. نقص های موجود در ترمیم dna با گسترش و پیدایش سرطان مرتب...
منابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده{@ msg_add @}
نوع سند: پایان نامه
وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه گیلان - دانشکده علوم پایه
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023