جایابی بهینه مولدین پراکنده با طرح های مختلف اتصال به شبکه با استفاده از الگوریتم ژنتیک

طی سالیان اخیر، نصب مولدین پراکنده با هدف اصلی کاهش تلفات و بهبود کیفیت توان به شدت توسعه یافته است. یکی از اولویت ها در ساختار جدید سیستم قدرت، ساخت و راه اندازی مولدین پراکنده در نزدیکی مراکز بار به جای گسترش نیروگاه های بزرگ واقع در فاصله دور از مشتریان برای پاسخگویی افزایش تقاضای بار است. مکان و اندازه نصب مولدین پراکنده، همیشه یکی از چالش های مهم و تاثیرگذار این اولویت بوده است. در این پایان نامه، ضمن بیان روش های مختلف جایابی و اتصال مولدین پراکنده، روشی مبتنی بر الگوریتم ژنتیک برای جایابی مولدین تولید پراکنده با اهداف کاهش تلفات سیستم، بهبود پروفیل ولتاژ و کاهش هزینه های اتصال و سرمایه گذاری مولد پراکنده با در نظر گرفتن طرح اتصال dg ارائه شده است. نتایج حاصل از شبیه سازی بر روی یک شبکۀ نمونۀ 14 باسه نشان می دهد که با استفاده از روش پیشنهادی، پروفیل ولتاژ شبکه در محدودۀ مجاز قرار می گیرد. همچنین باعث کاهش قابل ملاحظه تلفات شبکه خواهد شد، علاوه بر آن با انجام این کار، از نیاز شبکه به توسعه جهت جبران تلفات و پاسخگویی به افزایش بار نیز کاسته می شود. در نهایت نتایج شبیه سازی نشان می دهد با جابجایی ظرفیت dg در باس های کاندید می توان علاوه بر برآورده کردن اهداف خواسته شده، کاهش قابل ملاحظه ای در هزینه سرمایه گذاری dg ایجاد کرد.