بررسی اثر پپتید حاصل از اندواستاتین بر میزان بیان و فعالیت کاسپاز-8 در سلول اندوتلیال بند ناف انسانی

اندواستاتین، قطعه انتهای کربوکسیل کلاژن xviii ، یکی از پروتئین های پایه غشایی می باشد. اندواستاتین یک پروتئین ضد رگزا و تحریک کننده آپوپتوز در سلول های اندوتلیال گزارش شده است، اما مکانیسم دقیق آن مورد بحث است. تحقیقات پیشین نشان داد که پپتید متناظر با قطعه 27 آمینواسیدی انتهای آمینوی اندواستاتین فعالیت ضد تکثیر، ضد مهاجرت و ضد توموری قابل مقایسه با پروتئین کامل را داراست. اما تاکنون در مورد قابلیت این قطعه در القای آپوپتوز مطالعه ای صورت نگرفته است. در تحقیق حاضر مسیر خارج سلولی القای آپوپتوز توسط این قطعه با تکیه بر فعالیت کاسپاز-8 مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که در تست mtt پپتید وحشی در غلظت ng/ml 350، باعث مهارتکثیر %50 از سلولهای اندوتلیال بند ناف جنینی می شود همین طور در بررسی میزان بیان mrna کاسپاز-8 بیشترین بیان در 12 ساعت تیمار مشاهده گردید و در تست بررسی میزان فعالیت آنزیم، بیشترین میزان فعالیت در 24 ساعت تیمار بدست آمد. همچنین، بیشترین میزان قطعه قطعه شدن dna در 48 ساعت تیمار مشاهده گردید. بنابر این نتایج و با توجه به داده های پیشین، فعالیت این قطعه در القای آپوپتوز قابل مقایسه با پروتئین کامل می باشد. بنابراین پیشنهاد می شود این قطعه نقش مهمی در القای آپوپتوز توسط اندواستاتین ایفا میکند.