سنتز نانوکامپوزیت های پلی آنیلین - گرافن و ارزیابی خواص الکتروشیمیایی آنها

در پروژه حاضر، هدف تهیه و بررسی نانوکامپوزیت های پلی ارتو متوکسی آنیلین – گرافن عامل دار شده با دانسیته انرژی و ظرفیت خازنی بالا به همراه پایداری چرخه ای بیشتر به منظور استفاده در ابرخازن ها می باشد. ابتدا نانوکامپوزیت پلی ارتو متوکسی آنیلین – گرافن عامل دار شده سنتز شد و سپس بهینه ترین غلظت مونومر با استفاده از تست ولتامتری چرخه ای مشخص گردید. آنالیزهای دستگاهی sem، ftir و xrd به منظور تأیید و بررسی ساختار و مورفولوژی نانوکامپوزیت های سنتز شده استفاده شده است. همچنین به منظور تأیید حصول بهبود در خواص الکتروشیمیایی برای نمونه های نانوکامپوزیت از آنالیزهای ولتامتری چرخه ای، شارژ- دشارژ گالوانواستات و اندازه گیری پایداری چرخه ای استفاده شده است. آنالیزهای شارژ - دشارژ صورت گرفته بر روی نمونه های نانوکامپوزیتی تهیه شده در غلظت های مختلف مونومر متوکسی آنیلین نشان داد که نمونه نانوکامپوزیتی با غلظت مونومر 0/04 مولار مونومر متوکسی آنیلین از بیشترین مقدار ظرفیت ویژه خازنی f/g 258 و نیز بیشترین مقدار دانسیته انرژی wh/kg 82/56 در دانسیته جریان a/g 1/0 نسبت به سایر نمونه های نانوکامپوزیتی و نیز پلی ارتو متوکسی آنیلین خالص برخوردار است. میزان افت ظرفیت ویژه خازنی برای نمونه بهینه با غلظت مونومر 0/04 مولار، به ازای 100 چرخه متوالی شارژ - دشارژ در دانسیته جریان a/g 1 برابر با 8/7 % می باشد که در مقایسه با الکترود پلی ارتو متوکسی آنیلین خالص (27 %) بسیار کمتر می باشد.