مکان یابی و تعیین اندازه بهینه محدودکننده جریان خطا با حضور تولیدات پراکنده با منظور کردن عدم قطعیت

امروزه به دلیل افزایش قیمت منابع انرژی فسیلی، استفاده از تولیدات پراکنده با تولید تصادفی که اغلب از انرژی های نو استفاده می کنند در حال افزایش است. بهره گیری از این منابع در کنار مزایای فراوانی که به همراه دارد مشکلاتی را برای سیستم توزیع ایجاد می کند. با نصب این واحدها در سیستم های توزیع، سطح جریان اتصال کوتاه شبکه افزایش می یابد. در نتیجه این افزایش، عمر تجهیزاتی که در معرض اتصال کوتاه قرار می گیرند کاهش یافته و خسارت سنگینی به تجهیزات قطع کننده جریان اتصال کوتاه مانند کلیدهای قدرت وارد می شود. جایگزین نمودن تجهیزات قدیمی و نصب تجهیزات جدید با مقادیر نامی بالاتر، هزینه های سنگینی را بر شرکت های برق تحمیل می کند. علاوه بر موارد ذکر شده، اضافه شدن تولیدات پراکنده به شبکه سبب بروز مشکلاتی در عملکرد سیستم حفاظتی نیز خواهد شد که از جمله آنها، می توان به از بین رفتن هماهنگی بین رله های جریان زیاد موجود در سیستم اشاره کرد. در این پایان نامه، از محدودساز جریان خطا از نوع ابررسانا (sfcl) برای حل مشکلات فوق استفاده می شود. تعیین محل و ظرفیت مناسب sfcl با در نظر گرفتن سه معیار حفظ هماهنگی رله ها، کاهش جریان خطا و مینیمم ظرفیت نصب شده به صورت همزمان انجام می گیرد؛ همچنین عدم قطعیت در مدلسازی توان تولیدی واحدهای تولید پراکنده نیز لحاظ می شود. این عدم قطعیت شامل فاکتورهای مختلفی می باشد که از جمله مهمترین آنها می توان به عدم قطعیت در انرژی اولیه و همچنین عدم قطعیت در دسترس پذیری dgها اشاره نمود. برخلاف روش های بهینه سازی متداول، در این پایان نامه از الگوریتم nsga-ii استفاده شده است تا بتوان در شرایط مختلف، بهترین پاسخ را بدون حل مجدد مساله تعیین نمود.