تأثیر پارامترهای زلزله و لرزه ای سازه در تحلیل دینامیکی افزایشی

ساختمان ها از عناصر کلیدی زندگی برای انسان ها می باشد و خرابی آن ها می تواند منجر به خسارات مالی و جانی گردد. همان طور که می دانیم طرح های معماری به خاطر محدودیت های متنوع در فضا و سلیقه های مختلف در انواع طرح ها دارای انواع متنوع نامنظمی می باشد، این نامنظمی ها در زمان وقوع زلزله منجر به رفتار غیرقابل پیش بینی در سازه ها می گردد. در این پژوهش برای پیش بینی رفتار سازه در ناحیه الاستیک و پلاستیک از تحلیل دینامیکی غیر خطی فزاینده استفاده شده و با در نظر گرفتن خروج از مرکزیت های متفاوت سختی و مقاومت، و تأثیر پارامترهای زلزله (محتوای فرکانسی فاصله از گسل و ...) سعی بر بدست آوردن تأثیرات این عوامل روی پاسخ سازه شده، بنابراین با ارائه منحنی های شکنندگی برای این نوع ساختمان ها و برآورد ظرفیت و عملکرد لرزه ای آن ها احتمال رسیدن سازه ها با خصوصیات مختلف مانند خروج از مرکزیت های متفاوت سختی و مقاومت به سطوح مختلف عملکردی همانند io, ls, cp برآورد شده است. از این رو راه کارهایی برای بهتر کردن عملکرد این سازه های نامنظم در هنگام زلزله ارائه می شود. منحنی های شکست با فرض توزیع احتمالاتی لوگ نرمال و به صورت تحلیلی تولید شده است. جهت تعیین تقاضا، از تحلیل دینامیکی افزایشی (ida) در سطوح مختلف خرابی استفاده شده است و همچنین برای محاسبه مرکز مقاومت از تحلیل پوش آور مبتنی بر جابه جایی استفاده شده است. در این پژوهش سه سازه فولادی 8 طبقه با سیستم قاب خمشی با پلان منظم و نامنظمی های سختی و مقاومت و با در نظر گرفتن ضوابط لرزه ای آیین نامه 2800 ایران طراحی شد. عملکرد سه سازه پس از مدل سازی در نرم افزار seismostruct و رسم منحنی های شکنندگی بررسی و مقایسه شد. نتایج حاکی از آن است که در ناحیه الاستیک خروج از مرکزیت سختی تأثیرگذار است و در ناحیه پلاستیک خروج از مرکزیت مقاومت تأثیرگذار می باشد.