بررسی تاثیر تعدیل کنندگی ارزش بازار شرکت و رابطه بین چرخه تبدیل وجه نقد و سودآوری در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهـران

با توجه به جایگاه و اهمیت سرمایه در فرایندهای سازمانی، مدیریت آن از اهمیت خاصی برخوردار می باشد. در این میان سرمایه در گردش به طور کلی در همه ی سازمان ها بخش عظیمی از سرمایه سازمان را به خود اختصاص می دهد و مدیریت آن بر اساس مکانیزم های مدیریت عناصر زنجیره تامین از اهمیت به سزایی برخوردار است. مدیریت سرمایه در گردش عبارت است از ترکیب بهینه ی اقلام سرمایه در گردش به گونه ای که ثروت سهامداران را حداکثر کند. در فضای اقتصاد پرچالش کنونی که سازمان های بین المللی راه های جدیدی را برای رشد و بهبود عملکرد مالی و کاهش ریسک جستجو می کنند، سرمایه در گردش به عنوان منبع مهمی برای عملکرد مالی به شمار می آید. مدیران واحدهای انتفاعی در شرایط مختلف با توجه به عوامل بیرونی و درونی واحد انتفاعی و باتوجه به ریسک و بازده باید استراتژی های مناسبی را برای اداره و مدیریت سرمایه در گردش واحد خود انتخاب کند. با این اوصاف مدیریت سرمایه در گردش فعال، نیاز اساسی توانایی سازمان برای سازگاری در یک اقتصاد پر چالش است و هدف آن برقراری یک تعادل حساس بین حفظ نقدینگی برای پشتیبانی از عملیات روزانه وحداکثر سازی فرصت های سرمایه گذاری کوتاه مدت می باشد. در فصل اول پس از بیان مسئله تحقیق، چارچوب نظری تحقیق که بنیان اصلی طرح سئوال و موضوع تحقیق بوده است بیان شده و سپس به بیان اهمیت و ضرورت تحقیق می پردازیم. همچنین در ادامه این فصل اهداف تحقیق را بیان می کنیم و به مدل تحلیلی و فرضیه های تحقیق نیز اشاره خواهیم کرد. در پایان این فصل نیز تعاریف واژه ها و اصطلاحات بیان خواهد شد. در اقتصاد پر چالش کنونی با فشار های فزاینده محیطی و منابع خارجی محدود ، دارایی ها و بدهی-های جاری یعنی سرمایه در گردش بنگاه های اقتصادی از اهمیت زیادی برخوردار ست و مدیریت بهینه سرمایه در گردش بنگاه ها می تواند به عنوان یک مزیت رقابتی برای آن ها محسوب شود. سرمایه در گردش یک شرکت مجموعه مبالغی است که در دارایی های جاری سرمایه گذاری می شود ومدیریت سرمایه در گردش نیز عبارت است از تعیین حجم و ترکیب منابع و مصارف سرمایه در گردش به نحوی که ثروت سهامداران افزایش یابد . سرمایه در گردش خالص را می توان به عنون تفاوت بین دارایی های جاری و بدهی های جاری تعریف کرد. طبق نظر اسکلیلینگ (1996) عموما سرمایه در گردش به سرمایه گذاری سازمان در دارایی های جاری، بدهی های جاری، وجه نقد، اوراق بهادار کوتاه مدت، حساب های دریافتنی و موجودی کالا مربوط می شود. ایجاد ارزش و افزایش ثروت سهامداران در بلند مدت از جمله مهم ترین اهداف شرکت ها به شمار می رود. حداکثر کردن ارزش شرکت ها مستلزم اجرای پروژه های سود آور توسط آنها می باشد. اجرای پروژه های سود آور مستلزم تامین مالی می باشد استراتژی های موجود برای تامین مخارج سرمایه ای بر ساختار سرمایه شرکت ها تاثیرگذار می باشد. انتخاب نوع تامین مالی اعم از انتشار سهام جدید، یا انتشار اوراق قرضه یا گرفتن وام بر ساختار سرمایه و نیز بر ارزش شرکت تاثیر می گذارد و از طرفی افزایش ارزش شرکت یا افزایش ثروت تنها در نتیجه عملکرد مناسب و مطلوب حاصل می شود و حداکثر کردن ارزش شرکت زمانی تحقق می یابد که شرکت از سلامت مالی برخوردار باشد یعنی منابع مالی آن به درستی انتخاب شده و به شکل صحیحی استفاده شوند. توماس جاندیک و آنیل ماخیجا (2004) بیان می دارند که: «افزایش قابل توجه اهرم مالی ممکن است نشانه ای از تعهد مدیریتی به منظور بهبود عملکرد می باشد. بنابر این عملکرد شرکت و اهرم مالی می توانند رابطه ی مثبتی با هم داشته باشند» . جانسون و سوئنن (1988) در مطالعه ای که بر روی 478 شرکت در دوره زمانی 1986_1982 داشته اند 10 شاخص را به عنوان شاخص شرکت های موفق در نظر گرفته اند که سودآوری و نقدینگی از بین این شاخص ها، مرتبط با مدیریت سرمایه در گردش بوده و در ارزیابی عملکرد شرکت ها از اهمیت خاصی برخوردار می باشند. مدیریت نقدینگی در واقع منعکس کننده مدیریت دارایی ها و بدهی های کوتاه مدت است و نقش حیاتی در موفقیت مدیریت بنگاه اقتصادی بازی می کند. اگر شرکت نتواند نقدینگی خود را به نحو مطلوب مدیریت کند ممکن است دارایی های جاری شرکت نتواند پاسخگوی بدهی های جاری آن باشد. در نتیجه شرکت مجبور به پیدا کردن منابع خارجی برای پرداخت بدهی های کوتاه مدت خود در زمان سررسید می شود. جوز (1996) درباره اهمیت « مدیریت وجه نقد» اعتقاد دارد که « شرکت های دارای سابقه درازمدت درخشانی که ترازنامه های صحیح و شفافی دارند، اگر مدیریت نقدینگی خوبی نداشته باشند قادر به پرداخت دیون خود نخواهند بود». روش مناسب برای ارزیابی نقدینگی شرکتها، «چرخه تبدیل وجه نقد» است که مدت زمان بین پرداخت به منظور خرید موجودی های کالا یا مواد اولیه تا جمع آوری مطالبات ناشی از فروش به مشتریان را محاسبه می کند. چرخه نقدینگی مقیاسی پویا برای «مدیریت وجه نقد در گردش» است که به طور همزمان با استفاده از ارقام ترازنامه و صورت سود و زیان، مقیاسی مبتنی بر زمان می سازد (پاداچی ، 2006). با توجه به مطالب فوق مساله اصلی این پژوهش بررسی تاثیر تعدیل کنندگی ارزش بازار شرکت بر رابطه بین چرخه تبدیل وجه نقد و سودآوری در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهـران می باشد.