نقش برخی مشخصات هندسی جاده جنگلی و ویژگی های توده اطراف آن بر کاهش میزان آلودگی صوتی (مطالعه موردی جنگل آموزشی- پژوهشی دارابکلا )

رشدجمعیت، ازدیاد وسایط نقلیه موتوری، افزایش صنایع و به طور کلی زندگی مدرن همراه با تکنولوژی رو به رشد در جوامع بشری با ایجاد صداهای ناهنجار موجب آلودگی صوتی می گردد. آلودگی صوتی صداهای ناهنجاری است که باعث ایجاد اثرات فیزیولوژیکی نامطلوب در افراد می شود. روش های کنترل آلودگی صوتی در بخش صنعت و خارج از آن متفاوت می باشد. مهم ترین روش کنترل آلودگی صوتی در خارج از صنعت ایجاد دیوارهای سبز است. گیاهان به دو طریق می توانند موجب تقلیل صدا گردند آنها صدا را جذب می کنند همچنین باعث انکسار و انحراف صدا می شوند. مدیریت چشم انداز و ایجاد تراکم مناسبی از درختان در حاشیه جاده می تواند به کاهش نفوذ صوت به محیط داخلی جنگل کمک کند. این مطالعه به منظور بررسی نقش برخی از مشخصات هندسی جاده های جنگلی بر کاهش آلودگی صوتی و همچنین بررسی میزان تقلیل و پراکنش سطح صوت در تیپ های مختلف درختی (سوزنی برگ و پهن برگ) با توجه به تراکم درختان و فاصله از جاده در جنگل دارابکلای ساری انجام شد. به همین منظور تغییرات سطح صوت با توجه به مشخصات هندسی جاده و همچنین برخی خصوصیات توده با استفاده از یک دسی بل سنج دیجیتال با دقت db1/5± و قدرت تفکیک db 0/1 ثبت شد. نتایج نشان داد تغییرات صوت با توجه به روسازی جاده متفاوت بوده و میزان آن برای جاده های خاکی بیشتر از آسفالت می باشد. از نظر آماری بین سطح صدا تولید شده توسط موتور لندروور بر روی قوس های افقی با شعاع کمتر از 30 متر (db64/8)، بین 30 تا 45 متر (db 70/8) و بیشتر از 45 متر ( db75/9) تفاوت معنی دار وجود دارد (p<0/05). بین سطح صوت در شیب های کمتر از 3 درصد (db 67) و 3 تا 8 درصد (db 71/2) نسبت به شیب های بیشتر از 8 درصد (db 77/8) تفاوت معنی دار است (p<0/05). همچنین درختان کاج بروسیا در فاصله 25 متری از وسط جاده نسبت به درختان پهن برگ آمیخته توانسته اند به میزان بیشتری (حدود 6 دسی بل) سطح صوت را کاهش دهند. با توجه به نتایج میتوان دریافت دقت در طراحی مشخصات هندسی جاده های جنگلی و همچنین کشت سوزنی برگان همراه با پهن برگان راه حل مناسبی جهت کاهش آلودگی صوتی می باشد.