مدل سازی گزینش پذیری محصولات هیدروکربنی واکنش فیشر_تروپش بر اساس کاتالیست آهن_پالادیوم

سنتز فیشر_تروپش یکی از مسیرهای امیدوار کننده برای تولید انواع هیدروکربن های مایع، از طریق هیدروژنه کردن co بر روی فلزات واسطه می باشد. از مشخصه های مهم این واکنش، که به طور مستقیم نوع و میزان فرآورده ها را تعیین می کند، گزینش-پذیری محصولات می باشد. این پارامتر از جهت مشخص کردن شرایط مناسب برای تولید محصول مطلوب، مورد توجه صنایع واقع شده است. برخی از متغیرها، از جمله شرایط آماده سازی کاتالیست و عوامل عملیاتی، می تواند بر گزینش محصولات با ارزش، تأثیرگذار باشد. به منظور درک بهتر اثر این عوامل، نتایج تجربی، حاصل از فرآیند تبدیل گاز سنتز به مخلوط هیدروکربن های مایع، از طریق انجام یک واکنش کاتالیزوری تک مرحله ای با کاتالیزور آهن_پالادیوم بر پایه ی زئولیت، مورد استفاده قرار گرفت. در این کار، رفتار گزینش هیدروکربن ها به عنوان تابعی از دما، فشار، سرعت فضایی و ترکیب خوراک، با استفاده از تکنیک آموزش شبکه های عصبی مصنوعی (ann) پرسپترون چند لایه و الگوریتم انتشار برگشتی، مورد پیش بینی واقع شد. سپس آزمایشی جدید، مبتنی بر روش طراحی مرکب مرکزی، با در نظر گرفتن بازه ی تغییرات فاکتورها، طراحی گردید. برای هر آزمایش منظور شده، داده های جدید، موسوم به گزینش هیدروکربن ها، از شبکه ی عصبی به دست آمد. در نهایت برای گزینش هر گروه از محصولات هیدروکربنی، مدلی چند پارامتری به روش پاسخ سطح (rsm) ارائه گردید که صحت آن ها، از طریق روش های آماری تعیین و شرایط بهینه، برای هرکدام مشخص شد. این مدل، بازگو کننده ی اثر فاکتورهای قابل کنترل این فرآیند بوده و در مقیاس صنعتی قابل استفاده است. شرایط بهینه برای تولید حداکثر اولفین و آروماتیک و حداقل پارافین در نقطه ای با شرایط دمای 563 کلوین، فشار 3/45 مگاپاسکال، سرعت فضایی (hr-1) 500 و نسبت (h_2/co) برابر با 1/4329 ، حاصل شد. در این صورت گزینش پذیری محصولات اولفین، آروماتیک و پارافین ، به ترتیب برابر با 0/1470 ، 0/5 و 0/3013 به دست آمد.