اثربخشی مشاوره گروهی راه حل محور بر سبک های مقابله ای زناشویی، کیفیت رابطه و کاهش میل به طلاق در زوج های متعارض شهر مشهد

طلاق به عنوان یکی از پیامدهای ارتباطات کم کیفیت و راهبردهای مقابله ای ناکارآمد بین زوجین متعارض شناخته شده است. رویکردهای درمانی متعددی در حوزه طلاق بررسی شده است. در این پژوهش رویکرد راه حل محور به عنوان یک رویکرد زودبازده در فرایند زوج درمانی مورد بررسی قرار گرفته است. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی مشاوره گروهی راه حل محور بر بهبود کیفیت رابطه و راهبردهای مقابله ای زناشویی و کاهش میل به طلاق در زوجین متعارض شهر مشهد بود. جامعه آماری در این پژوهش شامل تمامی زوجین متعارض شهر مشهد که در سال 1393 به مراکز مشاوره مراجعه کرده اند، بود. از طریق روش نمونه در دسترس 20 زوج به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند که پس از بررسی ملاک های ورود به پژوهش به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش قرار گرفتند. با توجه به عدم مشارکت کامل دو زوج در گروه آزمایش تعداد نمونه به 14 زوج (هر گروه 7 زوج) تقلیل یافت. ابزارهای به کار رفته در این پژوهش عبارت بودند از پرسشنامه راهبردهای مقابله ای زناشویی، پرسشنامه میل به طلاق و مقیاس رضایت زناشویی انریچ که خرده مقیاس ارتباط از آن در پژوهش حاضر مورد بررسی قرار گرفت. گروه آزمایش به مدت 8 جلسه تحت آموزش گروهی قرار گرفتند و برای گروه کنترل مداخله ای صورت نگرفت. پس از اجرای پس آزمون نتایج مورد تحلیل آماری قرار گرفت که نتایج نشان دهنده معنادار بودند آموزش های ارائه شده بر بهبود کیفیت رابطه و راهبردهای مقابله زناشویی و کاهش میل به طلاق در بین زوجین گروه آزمایش بود. نتایج بیانگر این هستند که مداخله مشاوره های راه حل محور می تواند به زوج های متعارض در بهبود مقابله زناشویی کمک کند که این موجب بهبود کیفیت ارتباط و در نتیجه کاهش تمایل آنها به طلاق می شود.