اثربخشی آموزش تفکیک خویشتن بر احساس غربت و رابطه نامتعارف اجتماعی در دانشجویان دختر

زمینه و هدف: احساس غربت می تواند زمینه ساز احتمال بروز اضطراب، افسردگی، مصرف مواد و الکل و حتی خودکشی باشد. همچنینرابطه نامتعارف اجتماعی نیز می تواند به اختلالات هیجانی، تحریف هویت، افت تحصیلی، بارداری ناخواسته، بیماری های مقاربتی و تجاوزهای جنسی منجر شود که هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش تفکیک خویشتن بر احساس غربت و رابطه نامتعارف اجتماعی در بین دانشجویان دختر بود. روش بررسی: این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی بوده و در آن از طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل استفاده شده است. جامعه آماری شامل کلیه دختران کارشناسی ورودی سال 91 به دانشگاه علامه طباطبایی بود که از طریق نمونه گیری خوشه ای دو دانشکده انتخاب و از طریق اطلاعیه و انجام غربالگری20نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل 10 نفره گمارده شدند. گروه های آزمایش به مدت 8 جلسه 5/1 ساعته به صورت یکبار در هفته تحت آموزش قرار گرفتند. در این تحقیق از پرسشنامه احساس غربت و کیفیت رابطه با غیر هم جنس استفاده شد. یافته ها: نتایج این پژوهش با استفاده از تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش تفکیک خویشتن بر احساس غربت و رابطه نامتعارف اجتماعی تاثیر معنی داری داشته است (p?0/05). نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده می توان گفت که آموزش خودمتمایزسازی موجب کاهش احساس غربت و کاهش آسیب های رابطه نامتعارف اجتماعی می شود؛ بنابراین می توان روش بکار گرفته شده در پژوهش حاضر را روش مناسبی جهت مداخلات روانی- تربیتی و مشاوره ای در دانشجویاندختر قلمداد نمود.