بررسی رابطه مهارتهای زندگی زناشویی و رضایتمندی زناشویی در بین زنان شهر یزد

خانواده یکی از باارزش ترین نهادهای جامعه است که استواری و استحکام آن به ازدواج و رابطه ی زناشویی پایدار و بنیادین بستگی دارد. بر این اساس آگاهی از عوامل موثر بر رضایت زناشویی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. مطالعات نشان می دهد زوج هایی که می آموزند چگونه تعارضات و اختلاف های خود را به طور موثر و کارآمد حل و فصل کنند، بیش تر از زوج هایی که فاقد چنین مهارت هایی هستند، می توانند به زندگی مشترکشان ادامه دهند. هدف تحقیق حاضر بررسی رابطه مهارت های زندگی زناشویی و رضایتمندی زناشویی است. در این تحقیق از روش پیمایش استفاده شد. جمع آوری اطلاعات مورد نیاز با استفاده از ابزار پرسشنامه صورت گرفته است جامعه آماری این پژوهش را کلیه زنان متأهل شهر یزد در سال 1391 تشکیل دادند که پس از جایگزینی جامعه آماری در فرمول کوکران حجم نمونه ای برابر با 323 نفر بدست آمد. روش نمونه گیری در این پژوهش از نوع خوشه ای بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون، تی تک نمونه ای و رگرسیون استفاده شده است. براساس یافته های پژوهش، میزان مهارت های زندگی زناشویی و میزان رضایتمندی زناشویی در بین زنان شهر یزد بیشتر از حد متوسط بود. بین ابعاد هفت گانه مهارت زندگی زناشویی با میزان رضایتمندی زناشویی رابطه معنی داری وجود داشت. همچنین مهارت جلب اعتماد بیشترین تأثیر را بر میزان رضایتمندی زناشویی داشته است.